در حالی که یک سال از جرم دانسته شدن پخش تیزر فیلم ها در شبکه های ماهواره ای از سوی سخنگوی قوه قضائیه می گذرد، همچنان جسته گریخته نمونه هایی دیده می شود. به نوشته بانی فیلم، در واقع سازندگان برخی فیلم ها با توسل به حربه تکراری و غیر قابل باور «ما خبر نداشتیم!» گهگاه اقدام به ارائه آگهی به شبکه های ماهواره ای می کنند و این اتفاق دردسرهایی را در روند اکران فیلم و از جمله از توقیف تا پایین کشیده شدن از پرده، مشکلاتی بوده که گریبانگیر این دست فیلم ها شده است.

حال بر همین اساس، خیلی از فیلم ها ترجیح می دهند با تیزرهای گران و محدود تلویزیون بسازند تا برای ساخته هایشان مشکل ایجاد نکنند. به ویژه آنکه هفته گذشته نیز یک مقام مسئول در گفت و گو با سایتی اصولگرا اعلام کرد «برخی شرکت های معتبر و معروف فعال در ایران که از طریق ارائه آگهی تبلیغاتی، منابع مالی شبکه های ماهواره ای فارسی زبان را تأمین می کردند، پلمپ شدند».

با این حال به تازگی ترفندی جدید برای تداوم تبلیغ فیلم ها در شبکه های ماهواره ای طراحی شده و در دست اجراست که به نظر می رسد راهی برای دور زدن قانون باشد. در این شگرد، شبکه Gem با پخش تصاویری از فیلم که در واقع همان آنونس است، نریشنی روی آن قرار داده که بخشی از خلاصه داستان فیلم را تعریف می کند و خبر از اکران آن در سینماهای ایران می دهد. این نریشن کاملاً با نمونه داخلی آنونس تفاوت دارد و گویا از سوی عوامل Gem روی فیلم گفته شده است. ضمن اینکه در گوشه کادر لوگوی برنامه ای به نام «گیشه» حک شده که در این شبکه وجود خارجی ندارد! حرکتی که می توان از آن به «رپرتاژ آگهی» تعبیر کرد، ولی در عین حال یک برنامه تولیدی از سوی Gem هم تلقی می شود. شیوه ای که با دور زدن قانون ممنوعیت پخش تیزر فیلم ها از شبکه های ماهواره ای فارسی زبان ـ یا بیشتر همان شبکه Gem، در میان ابزارهای تبلیغاتی پروژه مذکور جای گرفته است. حال اینکه Gem به چنین راهکاری رسیده یا سازندگان فیلم، هنوز مشخص نیست و باید دید مراجع قانونی چطور با این پدیده تازه برخورد خواهند کرد.

یکی از فیلم های موسوم به «فیلم بازاری» که پیش از اکران هم با حاشیه های منفی زیادی مواجه بود و چند خبرگزاری اصولگرا با انتشار مطالبی در ذم مضمون غیر اخلاقی و شوخی های سبک آن، به استقبالش رفتند و سازمان سینمایی را برای جلوگیری از نمایش عمومی آن تحت فشار قرار دادند، با این شیوه روی ماهواره تبلیغ دارد. فشارهای پیش از اکران موجب شده تا فیلم چند اصلاحیه را متحمل شود و درجه بندی محدودیت سنی برای آن وضع شود.

با تمام این اوصاف، اگر ترفند بهره گیری از قالب رپرتاژ آگهی که اصولاً شبهه تولیدی بودن برنامه را ایجاد می کند و باعث سلب مسئولیت از صاحبان فیلم ها در قبال پاسخگویی نسبت به پخش آنونس فیلمشان می شود، جواب دهد، بعید نیست در آینده نزدیک سایر فیلم ها نیز همین خط مشی هوشمندانه و البته شیطنت آمیز را پی بگیرند.