یک منتقد درباره افزایش تولیدات نمایشی در تلویزیون و کاهش سطح کیفی این آثار، اظهار کرد: مدتی است که سریال‌ها به ملودرام‌های سطحی و طنزهای بی‌معنی تبدیل شده‌اند.محمدتقی فهیم در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به پایین بودن سطح کیفی آثار نمایشی تلویزیون، با بیان اینکه «مدتی است که همه سریال‌ها به ملودرام‌های سطحی و طنزهای بی‌معنی تبدیل شده‌اند»، گفت: ما همیشه منتظریم اتفاق ویژه‌ای در تلویزیون بیفتد تا شاید وضع آثار نمایشی بهتر شود. در حالی که مدیران میانی سازمان صداوسیما باید عنان تولیدات را در دست بگیرند. ما ضعف‌های زیادی در سریال‌ها داریم که به مدیریت برمی‌گردد و به نظر می‌رسد که چندان هم مساله بودجه در این موضوع دخیل نیست.

او ادامه داد: دوره‌ای بود که شبکه‌ها زیاد و تولیدات انبوه شده بود. آن زمان طبیعی بود که وقتی سیاست انبوه‌گرایی است، کیفیت آثار هم پایین بیاید و ما نیز منتظر بودیم تا این دوره گذار طی شود و سپس از کمیت به سمت کیفیت آثار نمایشی تلویزیون حرکت کنیم، اما این اتفاق رخ نداد و نه تنها آن دوره گذار تمام نشد، بلکه تلویزیون با بحران‌های متعدد دیگری روبه‌رو شد که تغییرات مدیریتی و کمبود بودجه از جمله آن اتفاقات بود.

این منتقد با بیان اینکه سریال‌ها خط مقدم جذب مخاطب هستند، ادامه داد: در حال حاضر بسیار گفته می‌شود که یکی از مشکلات اصلی تلویزیون در تولید آثار نمایشی با کیفیت، کمبود بودجه است. در حالی که به نظر من بودجه بخش کمرنگ این ماجراست و نوعِ مدیریت است که اهمیت دارد. اگر بودجه‌ای نبود، این سریال‌های متعدد بی‌کیفیتی که الان در حال تولید و پخش هستند، ساخته نمی‌شدند. مشکل اصلی در تولید سریال‌های باکیفیت، مدیریت استاگر بودجه‌ای نبود، این سریال‌هایی متعدد ی‌کیفیتی که الان در حال تولید و پخش هستند، ساخته نمی‌شدند. مشکل اصلی در تولید سریال‌های باکیفیت مدیریت است، اما مدیران میانی تلویزیون این موضوع را به اسپانسرها و توقع و دخالت سرمایه‌گذارها ربط می‌دهند؛ البته این موضوع هم تا اندازه‌ای درست است، اما باز هم ناشی از سوءمدیریت است. مدیران رسانه باید در عین جذب اسپانسر، از مداخله‌های سرمایه‌گذار جلوگیری کند.

فهیم با اشاره به سریال‌هایی که به کمک اسپانسر تولید می‌شوند، بیان کرد: سرمایه‌گذارها نباید همه‌کاره بشوند و در محتوا و مضمون آثار نمایشی دخالت کنند. اسپانسر صرفاً یک بهره‌بردار از فرصت برای ارائه کالای خود است. اما اگر مدیریت خوبی وجود نداشته باشد، اسپانسر سوار بر جریان تولید می‌شود و در این شرایط تهیه‌کنندگان مزدور اسپانسرها خواهند شد؛ در حالی که تهیه‌کننده باید سرباز مدیریت رسانه باشد. در حال حاضر تهیه‌کنندگان اغلب سرباز اسپانسرها شده‌اند و آن مضامینی که آن‌ها می‌خواهند را منتقل می‌کنند؛ این یک ضعف و مشکل اساسی محسوب می‌شود.

این منتقد با بیان اینکه تولیدات باید برنامه‌ریزی شده باشند، یادآور شد: تولیدات نمایشی تلویزیون مبنایی از پیش ندارند و خیلی فی‌البداهه راهی آنتن می‌شوند. در حالی که تولیدات رسانه‌ای همانند تلویزیون باید خیلی پیشتر از رویدادهای تقویمی به تولید برسند؛ به عنوان مثال باید برنامه‌ریزی‌های کوتاه، میان و بلند مدت وجود داشته باشد. سریال‌ها باید با تحقیقات و پژوهش‌های خوب و صبر و حوصله بیشتری ساخته شوند. الان ما شاهدیم که از سریال‌ها شتاب‌زدگی می‌بارد؛ یعنی خیلی ضعف دارند و مخاطب را دست کم می‌گیرند و حتی بعضاً برخی از سریال‌ها اشتباهات فاحش تکنیکی دارند.

فهیم بار دیگر به پایین بودن سطح کیفی سریال‌های تلویزیونی اشاره کرد و گفت:‌ ما تصور می‌کردیم که پس از پشت سر گذاشتن دوره انبوه‌گرایی و تکثر، به شرایطی می‌رسیم که به کیفیت بپردازیم، اما در عمل نه تنها این اتفاق نیفتاد، بلکه شرایط بدتر هم شد و الان سریال‌هایی تولید می‌شوند که سطح کیفی بسیار پایینی دارند. ما دیگر الان چیزی به اسم قصه‌پردازی و شخصیت‌پردازی در سریال‌ها نداریم و دیگر شخصیت‌های جذاب و ماندگار خلق نمی‌شوند؛ شخصیت‌هایی مثل کاراکترهای سریال‌های «مدار صفر درجه» و «روز دهم» و ... . این کاراکترها در چند سال اخیر خلق نشده‌اند و این نشان می‌دهد که سریال‌ها باری به هر جهت طراحی و دم‌دستی ساخته می‌شوند.