محمد سلوکی درباره‌ی افزایش حضور بازیگران در برنامه‌های تلویزیونی در مقام مجری، معتقد است: اگر هنرمندی واقعا بتواند در یک برنامه تلویزیونی مخاطب را جذب کند، اتفاق خوبی است. اما اگر باعث شود که اصل یک برنامه منوط به حضور چهره بازیگر شود، آفت بزرگی برای تلویزیون محسوب می‌شود.این مجری تلویزیون در ادامه مطلب بالا خاطرنشان کرد: اگر این افراد در مقام مجری واقعا بتوانند پروژه خوب و جذابی را به مخاطب ارائه بدهند و هر بازیگری توان این را داشته باشد که مخاطب را به سمت شبکه خود جذب کند، باید اتفاق بیفتد و هیچ ایرادی ندارد.

او در عین حال درباره علت تمایل کمتر برنامه‌سازان به استفاده از افرادی که از همان ابتدا خود را در مقام مجری مطرح کرده‌اند، گفت: شاید به دلیل کم‌کاری و کم‌دقتی خود مجریان در این زمینه‌ها هم باشد که باعث شده آن مجری برای شبکه یا تهیه‌کننده نتواند مخاطب زیادی را جذب کند. به هر حال اگر منِ مجری نتوانم سودآور باشم، چرا باید از من استفاده کنند. تلویزیون امروز یک صنعت است و باید بتواند خودش را روی پا نگه دارد.

سلوکی با اعتقاد بر اینکه برنامه‌های تخصصی مجریان و کارشناسان کاربلد را می‌طلبد، مطرح کرد: یکسری از برنامه‌ها از محتوای حساسی برخودارند که احتیاج به برنامه‌ریزی‌های خاصی دارد و متخصص خودش را هم می‌طلبد. شاید خانم یا آقای بازیگر نتواند در این نوع برنامه‌ها قدرت تحلیل لحظه‌ای داشته باشد. اینجا نیاز است که از مجری ـ کارشناس و متخصص آن حوزه استفاده کرد. اما به طور کلی هر کسی بتواند به جذاب بودن شو تلویزیونی کمک کند، اتفاق خوبی خواهد افتاد و اشکالی ندارد؛ ضمن اینکه اجرای بازیگران در برنامه‌های تلویزیونی در کل دنیا مرسوم است.این مجری تلویزیون سپس گفت: به طور کلی نه به حضور بازیگران در برنامه تلویزیونی در جایگاه مجری رأی می‌دهم و نه برعکس. اگر آن کاری که خانم یا آقا در تلویزیون انجام می‌دهد مورد توجه مردم باشد درست است اما اگر پول و هزینه زیادی صرف آن بازیگر شود و هیچ اتفاقی نیفتد این غلط است.

او ادامه داد: تلویزیون در موقعیت خود به عنوان یک ساختمان به همراه یکسری نیروی انسانی که کارمند و مدیران هستند در نظر گرفته می‌شود. کارمندانی که در طول سال‌ها تغییر می‌کنند و همه این‌ها یک جریان تعاملی است. اینکه مجریان کم کار هستند به دلیل این است که شبکه‌های تلویزیونی دیگر برنامه‌های گفت‌وگو محور زیاد تولید نمی‌کنند یا برنامه‌های ترکیبی که احتیاج به مجری داشته باشند کمتر تولید می‌شود و برنامه‌هایی که بر اساس مدل مجری‌محورانه روی تلویزیون باشد، زیاد نیست.

سلوکی در عین حال یادآور شد:‌ امروز دنیای رسانه فضای بازتری دارد. ما حتی در صفحه اینستاگرام هم می‌توانیم کار خود را پیش ببریم؛ البته در برخی موارد نیز مشکل ما به اجرا برنمی‌گردد بلکه بخشی از آن به ضعف برنامه‌سازان برمی‌گردد که همیشه فکر می‌کنند باید از یک کار ضعیف برنامه‌شان را شروع کنند.او گفت:‌ بالاخره مدیران تلویزیون و تهیه‌کنندگان با نگاه و استراتژی برنامه‌شان را پیش می‌برند که احساس می‌کنند بیشتر مورد توجه مخاطبان قرار می‌گیرد. درباره اینکه حضور بازیگران به عنوان مجری خوب است یا نه نمی‌توان رأی قطعی صادر کرد، به هر حال این نوع اجرا هم یک مدل است اما اینکه این حضور باعث شود که اصل یک برنامه تلویزیونی کاملا منوط بر چهره بازیگر شود، تبدیل به یک آفت خواهد شد؛ برای مثال درباره یکی از پروژه‌های شبکه‌های تلویزیونی شنیده‌ام که شرط گذاشته‌اند که الزاما بازیگر باید آن را اجرا کند. این الزام گذاشتن نشان‌دهنده میزان بالای خطای مسؤولان است که پروژه‌ها را پیش می‌برند. در حالی که شاید بسیاری از این هنرمندان و بازیگران قدرت تحلیل درست نداشته باشند.

این مجری که سال گذشته اجرای برنامه «چلچراغ» را عهده‌دار بود، درباره سری جدید این برنامه با اجرای محمدرضا شهیدی‌فرد، گفت:‌ برنامه «چلچراغ» را سال گذشته به مناسبت اربعین و در گفت‌وگو با کارگردانان آثار مذهبی اجرا کردم اما امسال شکل آن را تغییر و به همه هنرها اختصاص داده‌اند.او تاکید کرد، اینکه چقدر بتوانیم مخاطب داشته و اثربخش باشیم به مجری، زمان پخش، مهمان برنامه و عوامل دیگر بستگی دارد. صرفا نباید خروجی یک برنامه را بر دوش مجری گذاشت.سلوکی در پایان درباره فعالیت‌های این روزهایش نیز گفت:‌ پیش از این برنامه مناسبتی «اقیانوس آرام» را در کربلا اجرا کردم. مدت‌هاست خودم تلاش می‌کنم برنامه‌هایی که تولید می‌کنم را اجرا کنم و به خاطر تفاوت سلیقه‌ها خیلی پیشنهاد اجرا نمی‌پذیرم.