سينماى ايران شرايط خوبى ندارد. سينما فقط دست و پا مى زند كه بماند. وضعيت فيلمنامه نويسى گواه اين ماجراست.فریدون جیرانی با حضور در برنامه تلویزیونی "شبهای شفاهی" روبروی محمود گبرلو راجع به کلیت سینمای ایران و جشنواره فجر حرف زد.به گزارش عصر ایران، در ابتدا گفتگوی هر دو مجری سابق "برنامه هفت" درباره دور جدید این برنامه -ویژه ایام جشنواره امسال- گپ کوتاهی زدند و جیرانی انتخاب "رضا رشیدپور" را به عنوان مجری تبریک گفت.

خلاصه ای از حرفهای جیرانی در برنامه شبهای شفاهی:

*تلويزيون رسانه حكومتى است و با جامعه فاصله دارد. محدوديت هاى تلويزيون باعث شده كه واقعيت هاى جامعه كه در اينجا فضا ندارند به سينما بروند. سينماى عامه پسند فضاى بيان همين محدوديت ها شده است. اكنون همين فيلم ها هستند كه سينما را سرپا نگه داشتند.

*ده سال پيش نمونه هايى از همين فيلم هاى كمدى ساخته شدند، جلويشان گرفته شد. اما بعد كه اجازه نمايش پيدا كردند؛ خودشان، خودشان را از بين بردند. ممكن است اين اتفاق الان هم بيفتد، در صورتى كه تلويزيون كار خودش را درست انجام دهد تا سينما وظيفه اش از شادسازى مردم كمرنگ كند.

*سينماى ايران شرايط خوبى ندارد. سينما فقط دست و پا مى زند كه بماند. وضعيت فيلمنامه نويسى گواه اين ماجراست. ما ديگر فيلمنامه نمى بينيم فقط مى سازيم كه حيات سينما ادامه پيدا كند.

*مديريت سينمايى در طول اين سالها چرخيده، پس نمى توانيم از اين مديريت انتظار داشته باشيم. مديريت هاى فرهنگى بايد پايدار باشد. اختلافات درون جناحى نبايد در عرصه فرهنگى اثر بگذارد، بلكه بايد قانون حرف اول و آخر را بزند. در اين شرايط همانقدر كه موافق مى تواند حرفش را بزند، مخالفها هم فضاى بيشتر و قابل قبول ترى براى حرفهايشان پيدا مى كنند.

*ما بايد بگذاريم نسل جديد كه آمدند بتوانند كار كنند. با نگاه بدوى به آنها نگاه نكنيم و فضا را براى كار كردنشان ايجاد كنيم.

*موج جديد فيلمسازى كه از ميانه دهه ٨٠ وارد سينما شدند و به رشد كلى فيلمسازها توجه كردند. فيلمسازان تلاش فراوانى مى كنند اما محدوديت هايى است. متاسفانه مديريت ها هم طى شرايط مختلف تحت فشار هستند. از سيف اله داد تا جواد شمقدرى هر كدام در زمانى بسيار تحت فشار قرار گرفتند.