جوان آنلاین نوشته: سریال شبکه سه که برای آن تبلیغات بسیاری نیز شده است سریال برادرجان است. سریال هر چند از بازیگران و عوامل شناخته شده‌ای استفاده کرده است، اما هیچ تصویر نو و داستان جدیدی را تعریف نمی‌کند داستان این سریال مانند بسیاری از سریال‌هایی که تاکنون از تلویزیون پخش شده مساله حلال و حرام، احقاق حق و پایمال شدن دارایی‌ها و اموال یک فرد است. فیلمنامه سریال نوشته سعید نعمت‌الله کاملا شبیه سایر آثار دیگر وی است. دیالوگ‌های نامفهوم، افرادی که از هر طبقه اجتماع به یک زبان سخن می‌گویند و جملاتی که بیشتر از آ‌نکه داستان را روایت کند و قصه را پیش ببرد شبیه واژه‌های دانش‌آموزانی است که در درس انشا قرائت می‌شود. .

اکثر شخصیت‌های این سریال در میدان میوه و تره‌بار کار می‌کنند و کسانی که در جامعه امروز تهران زندگی می‌کنند می‌دانند که ادبیات و رفتار افراد محترم این شغل چگونه است و چقدر با آنچه که در این سریال نشان داده می‌شود تفاوت دارد.

اتفاقات سریال نیز هیچ کمکی به رشد داستان نمی‌کند و بعد از بیش از ۱۰ قسمت همچنان داستان سریال در همان گره اول که پایمال شدن حق کریم بوستان (علیرضا نصیریان) توسط چاوش (حسام منظور) است باقی مانده است. نویسنده فیلمنامه به جای آنکه در داستان گره جدید ایجاد کند و یا پیرنگ‌های آن را تقویت کند دست به خلق اتفاقاتی زده که هیچ سنخیتی با داستان اصلی ندارد و به همین دلیل مخاطب می‌تواند در هر قسمت شگفت‌زده شود و شاهد تصاویر و اتفاقات تعجب‌برانگیزی باشد مانند صحنه‌ای که آراز یکی از شخصیت‌های سریال که با چاقو مضروب شده به منزل فردی می‌رود که او را با چاقو زده و با او انار می‌خورد در حوزه اجرا و بازیگری نیز قاب‌هایی که کارگردان انتخاب کرده بسیار نامتعارف است و نمونه بهتر این قاب‌بندی‌ها را ما در کار‌های پیش از این در صدا و سیما دیده بودیم.

حسام منظور که پیش از این سریال موفق بانوی عمارت را بر روی آنتن داشت با همان گریم و لحن بیانی که در آن سریال داشت به سریال برادرجان آمده است و انگار مخاطبان باید مدت‌ها وی را با این نقش تماشا کنند. حضور علی نصیریان نیز هر چند تاثیر گذار است، اما بسیار کوتاه است هر چند دیالوگ‌هایی که فیلمنامه‌نویس برای این شخصیت انتخاب کرده به بازی او لطمه زده است.