این روزها ورود سرمایه‌ها و پول‌هایی از سوی برخی سرمایه‌گذاران به سینما باعث بروز مسائل و مشکلاتی در سینما شده و روند تولید را با مشکلات یا دست‌کم حرف و حدیث‌هایی روبرو کرده است. به گزارش شایان فیلم از ایلنا، همایون اسعدیان (رئیس هیئت مدیره خانه سینما) با اشاره به ورود پول‌های جدید به سینما و همچنین خط‌مشی تعیین کردن این پول‌ها برای سینما گفت: ما در حال ورود به یک شرایط بحرانی در سینما هستیم و یک چالش عظیم در سال 98 در مقابل سینمای ایران قرار خواهد گرفت.

وی ادامه داد: اینکه چه سرمایه‌هایی وارد سینمای ایران می‌شود و چگونه وارد شده است؛ به‌نفسه بد نیست و ما باید از ورود سرمایه‌های جدید به سینما استقبال کنیم و اینکه گروهی علاقمندند تا سرمایه‌های خود را در حوزه فرهنگ هزینه کنند، بسیار ارزشمند است. اسعدیان افزود: مشکلی که این سرمایه‌ها در سینما ایجاد می‌کنند این است که این پول‌ها به صورت درست به سینما وارد نمی‌شود و شکل تولید را به هم می‌زند. اولین ضربه آنها هم این است که تهیه‌کننده سینما بی‌هویت می‌شود.

وی ادامه داد: وقتی سرمایه‌گذاری به تهیه‌کننده‌ای می‌گوید دستمزد و شرایط بازیگران برعهده من و بقیه عوامل برعهده شماست؛ یعنی اینکه تهیه‌کننده تبدیل به ابزار دست سرمایه‌گذار می‌شود. معنی این حرف سرمایه‌گذار این است که تهیه‌کننده با ارقام رایج با سایر عوامل قرارداد ببندد و سرمایه‌گذار جداگانه هر میزان پولی که می‌خواهد به بازیگر می‌دهد زیرا تصور می‌کند پول خودش است و کار غیرقانونی نیز انجام نمی‌دهد.

اسعدیان افزود: ما با یک شکاف عظیم طبقاتی در سینما مواجه شده‌ایم که این شکاف طبقاتی، کینه‌ی طبقاتی را به دنبال دارد و عوامل پشت صحنه و پشت دوربین به شدت با بازیگران مشکل پیدا کرده‌ و علیه آنها موضع می‌گیرند. این مساله بسیار خطرناک است. وی ادامه داد: وقتی در یک پروژه سینمایی به یک بازیگر یک میلیاردتومان دستمزد پرداخت می‌شود و بعد یکی از عوامل که در کنار آن بازیگر قرار دارد؛ فقط پنج میلیون تومان دستمزد می‌گیرد، چرا نباید توقع داشته باشیم این کینه و شکاف ایجاد نشود؟

کارگردان بوسیدن روی ماه افزود: سرمایه‌گذار به تهیه‌کننده می‌گوید که مسائل مالی و خدماتی بازیگر فیلم با اوست و علاوه بر دستمزد یک میلیاردی و حتی سرویس و اتومبیلی که به دنبال بازیگر می‌رود را با سایر عوامل تغییر می‌دهد و ناهار و پذیرایی او را نیز متفاوت از دیگران درنظر می‌گیرد مثلاً به‌جای آنکه با یک ماشین معمولی بازیگر را به سر صحنه بیاورد یک ماشین مدل بالا به دنبال او می‌فرستد. این مساله بسیار بد است.

وی افزود: متاسفانه کار به جایی رسیده که در بعضی از فیلم‌های سینمایی میز غذای بازیگر اصلی از میز غذای افراد دیگر جدا شده است. هیچکس حواسش به این تبعیض‌ها نیست. از طرف دیگر به مرور وقتی بازیگری یک میلیارد دستمزد می‌گیرد دیگر به کارگردانی که صد میلیون تومان دستمزد می‌گیرد، احترام نمی‌گذارد.ادامه این روند باعث می‌شود تا بازیگر در فیلم همه‌کاره شود و حتی به‌جای کارگردان جای دوربین را تعیین کند. امروز ما باید در هیئت مدیره خانه سینما، شورای عالی تهیه‌کنندگان سینما و کانون کارگردانان این مساله را جدی بگیریم.

وی ادامه داد: کینه و شکاف طبقاتی که به دنبال نوع ورود این سرمایه‌ها به وجود می‌آید، سینما را زمین‌گیر خواهد کرد. تمام ارزش سینمای ایران به همدلی و یکدلی است که در هنگام ساخت یک فیلم وجود دارد.اسعدیان با اشاره به اینکه به هیچ عنوان معتقد به این نیست که نباید بازیگران دستمزدهای خوبی بگیرند، افزود: باید پرداخت دستمزدها تابع یک اصول درستی باشد یعنی مثلا می‌توان در هنگام قرارداد به بازیگر 200 میلیون تومان دستمزد داد و بعد اعلام کرد اگر فیلم شما به فروش بالایی رسید دستمزد بیشتری به شما پرداخت می‌شود نه اینکه امروز بازیگری که فیلمش به زور یک میلیارد تومان می‌فروشد، تقاضای دستمزد یک و نیم میلیاردی می‌کند.

وی با اشاره به اینکه همه باید در بد و خوب سینما باهم شریک باشند، ادامه داد: در همه جای دنیا سیستم پلکانی برای دستمزد وجود دارد و با افزایش فروش، دستمزدها افزایش پیدا می‌کند. امروز به جز پنج یا شش بازیگر شناخته شده که دستمزد میلیاردی می‌گیرند و حدود 40 بازیگر که دستمزدهای چند صد میلیونی می‌گیرند، سرمایه‌گذاران در فیلم‌ها به دیگر بازیگران دستمزدهای 2 تا 10 میلیون تومانی می‌دهند و این شرایط اصلا خوب نیست. باید انجمن بازیگران به این مساله ورود کند.وی ادامه داد: در انجمن بازیگران سینمای ایران به جز حدود 50 نفر بقیه افراد وضع اقتصادی به شدت خرابی دارند و از سینما کنار گذاشته می‌شوند.

اسعدیان با اشاره به اینکه سرمایه باید وارد شود اما حتما باید به صورت استاندارد در سینما صرف شود، افزود: متاسفانه امروز باتوجه به ورود این سرمایه‌ها همه می‌خواهند تهیه‌کننده شوند و هر فردی که تا دیروز عنوان مدیر تولید، مجری طرح یا دستیار بوده، می‌خواهد تهیه‌کننده شود، درحالی‌که تهیه‌کنندگی یک تخصص است.

وی افزود: ادامه این روند تهیه‌کنندگی و کارگردانی را از هویت تهی خواهد کرد و این سرمایه‌ها خواهند بود که برای سینمای ایران تصمیم خواهند گرفت. ما باید برای استفاده از این سرمایه‌ها کلان‌نگر و افق دید گسترده داشته باشیم و فقط نوک بینی خود را نبینیم.وی ادامه داد: این مسیر بحران را در سینما تشدید می‌کند و نتیجه آن در پشت صحنه فیلم‌ها این گونه می‌شود که عوامل از کینه‌ای که از بازیگران دارند، کار او را خراب می‌کنند و ما با یک تنش جدی در سر صحنه مواجه خواهیم بود.

اسعدیان افزود: اگر نگران سینما هستیم فقط از ورود سرمایه‌ها به سینما استقبال نکنیم بلکه باید تلاش کنیم این سرمایه‌ها در مسیر و کانال درست خود قرار بگیرد و به تهیه‌کنندگی هویت بیشتری بدهیم.