محسن چگینی تهیه‌کننده سریال‌هایی چون «لیسانسه‌ها»،‌ «مسافران»، «دزد و پلیس»، «چهارخونه»، «ساختمان پزشکان» و «شب‌های برره» بوده است؛ او با تاکید بر مشکلات کار طنز اظهار کرد: «آستانه تحمل مردم هر روز پایین‌تر می‌آید و تولید کارهای کمدی سخت شده است. تلویزیون برای رسیدن به کیفیت بهتر باید در زمینه طراحی و نویسندگی گام‌های بلندی بردارد.»محسن چگینی  با بیان اینکه برنامه‌های «خندوانه» و «دورهمی» در جذب مخاطب موفق بودند، گفت: این برنامه‌ها حتی بیش از حد انتظار درخشیدند و  به پربیننده‌ترین برنامه‌های تلویزیون تبدیل شده‌اند و معادلات گذشته که سریال‌ها، نقش اول تلویزیون بودند را شکستند. در حال حاضر «خندوانه» و «دورهمی» کم رقیب در صدر یکه‌تازی می‌کنند.

او با اشاره به کیفیت سریال‌های تولیدی تلویزیون بیان کرد: سریال‌های تولیدی نبض بیننده را گم کرده‌اند و جذابیت کافی برای همراه شدن با مخاطب را ندارند. دنیای مخاطب امروز با گذشته فرق کرده و برای همراه شدن با تلویزیون نیاز به جذابیت و ایده‌های تازه‌ای پیدا کرده است. همچنین ساعت فراغت مردم مانند گذشته نیست و دنیای مجازی، فیلم‌ها، سریال‌های خارجی و شبکه‌های ماهواره‌ای ذهن و نگاه بیننده را تغییر داده‌اند که فعالیت برای برنامه‌سازان را سخت‌تر و تخصصی‌تر می‌کند.

این تهیه‌کننده با اشاره به برخی مشکلات تولید سریال در تلویزیون، ادامه داد:  رسیدن به کیفیت استاندارد در سریال‌ها با توجه به ممیزی‌ها، تنگ‌نظری‌ها، کمبود بودجه، کم بودن تعداد نویسندگان و سرعت بالای تولیدات بسیار دشوار شده است. همچنین شکل پخش سریال‌ها و عرضه آن هم در نوع خود عجیب است؛ به این معنی که گروهی به مدت یک سال با میلیاردها سرمایه‌گذاری درگیر ساخت یک مجموعه می‌شوند و دو هفته قبل از پخش سریال برای آن تیزر می‌روند و سریال با کمترین تبلیغات هم روی آنتن می‌رود اما با گذشت ١٠ قسمت، اگر کیفیت سریال خوب باشد می‌تواند بیننده را جذب ‌کند؛ یعنی ممکن است چند میلیارد سرمایه‌گذاری به راحتی دیده نشود.

محسن چگینی افزود: رسانه‌ای به این قدرتمندی چرا برای تولیداتش سرمایه‌گذاری تبلیغاتی نمی‌کند. تلویزیون برای موفقیت احتیاج به نگاه جدید در عرصه تولید و پخش دارد.او با بیان اینکه مشکلات کار طنز دوبرابر ژانرهای دیگر است، اظهار کرد: آستانه تحمل مردم هر روز پایین‌تر می‌آید و تولید کارهای کمدی سخت شده است. تلویزیون برای رسیدن به کیفیت بهتر باید در زمینه طراحی و نویسندگی گام‌های بلندی بردارد. ریشه و بنیاد کار نمایشی به متن وابسته است و این امر نیاز به توانمندسازی و پرورش بی‌وقفه نویسنده‌های خلاق دارد.