هشتمین جشن برنامه‌ریزان و دستیاران کارگردان با تقدیر از یدالله صمدی،‌ هاشم میرطالبی، هوشنگ قنواتی‌زاده و افشین رضایی برپا و این جشن به زنده‌یاد نیما طباطبایی تقدیم شد.در این مراسم که شامگاه 26 شهریور ماه در خانه سینما 2 برپا شد، منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما که برای تقدیر از یدالله صمدی (کارگردان سینما) به روی صحنه آمده بود، در سخنانی گفت: این روزها به دلیل داستان‌های جشن خانه‌سینما اطرافیان به ما متلک‌هایی می‌گویند اما باید بگویم چشم بد دور! او خطاب به اعضای کانون دستیاران کارگردان و برنامه‌ریز با بیان اینکه سینمای ایران به یمن وجود همه شما سرپا ایستاده است، گفت: می‌گویند جهان بدون موسیقی امکان دارد ولی الزامی وجود ندارد. موسیقی بدون جهان وجود دارد که این جمله گرانقدر را «گوته» گفته است.

شاهسواری با بیان اینکه این‌ها همه به ذات خلاقیت‌، هنرمندی، تعهد و دانش بازمی‌گردد که باعث شده سینما سرشار از همه این‌ها باشد، ادامه داد: گاهی اوقات همه این خصوصیات همزمان در یک وجود قرار می‌گیرد مانند یدالله صمدی.او با اشاره به وظایف دستیاران و برنامه‌ریزان اظهار کرد: هر کجا که در سینما مشکلی باشد چه عاطفی، چه فنی و چه تخصصی دستیاران آن را برطرف می‌کنند و بسیار خوشحال هستم که دوستان انجمن این تداوم و نسل اول ما را در اینجا جمع کرده‌اند که این تجمع پیش از آنکه به ما چیزی بگوید یقینا در ابتدا به دیگران می‌گوید که سینمای ایران را دست کم نگیرید، سینمای ایران را تهدید نکنید، با سینمای ایران شوخی نابجا نکنید.مدیرعامل خانه سینما گفت: هر کس در هر جایی و در هر مکانی علیه سینمای ایران گامی بردارد یعنی علیه صدا و تصویر تاریخی ایران عمل کرده است و یقینا نمی‌تواند خود را از این فرهنگ بداند.

احمدی: آقا یدالله صمدی نشان ما در دستان شما آبرو می‌گیرد

پیش از این سخنان، مصطفی احمدی رئیس صنف دستیاران و برنامه‌ریزان با بیان اینکه دستیاران و برنامه‌ریزان روحیه‌بخش یک گروه هستند، اظهار کرد: آن‌ها طنازان موفقی هستند که شوخ‌طبعی‌شان نقابی بر روی صورت کسانی است که فشار زیادی را در صحنه متحمل می‌شوند که کسی هم از دل پرآشوب آن‌ها خبری ندارد.

او در ادامه افزود: اگر با حفظ همین روحیه تصمیم به ساخت اولین فیلم بلند سینمایی خود بگیرید تنها باید یدالله صمدی باشی تا بتوانی یک کمدی سیاه درخشان به اسم «مردی که زیاد می‌دانست» بسازی.احمدی با اشاره به دستیاران و برنامه‌ریزان اظهار کرد: آن‌ها به دلیل ارتباط با همه گروه‌ها از مواجهه با جمعیت و نام و نشان حرفه‌ای‌ها وحشتی ندارند که جدا از دانش سینمایی خود، روحیه بالای آن‌هاست که باعث می‌شود یک فیلم بی‌بدیل ساخته شود مانند فیلم «ایستگاه»، فیلمی که صحنه‌های شلوغ و سخت فیلم با دیدن آن در دوران نوجوانی با مفهوم کارگردانی آشنا شدم و همین روحیه است که بی‌وحشت و ترس یدالله صمدی را به ساختن فیلم‌هایی مثل «اتوبوس»، «معجزه خنده» و «ساوالان» سوق داده است، فیلم‌هایی که هر کدام از آن‌ها در کارنامه کارگردانان اعتبار آن‌ها را تا ابد بیمه می‌کند. اجازه بدهید فارغ از همه عنوان‌های دستمالی امروز یدالله صمدی را طوری خطاب کنم که همیشه حسرت داشتم تا در صحنه او را صدا بزنم، "آقا" نشان افتخاری انجمن ما امشب در دستان شما آبرو می‌گیرد.

الوند: مانند یدالله صمدی کم داریم

سپس سیروس الوند با حضور در جایگاه اظهار کرد:‌ مانند یدالله صمدی کم داریم. او به سینمای بومی و محلی بسیار تأکید دارد. فیلم‌های آپارتمانی بسیار خوب است اما نیاز است تا کسانی مانند یدالله صمدی ما را ببرد به استان آذربایجان. دوست دارم تا دوباره برگردد به پای کوه‌ها، قصه‌ها،‌رنج‌ها و دغدغه‌های آن منطقه بازگردد، من از اینکه بالای سر ما استان آذربایجان قرار دارد احساس غرور می‌کنم.در ادامه مصطفی احمدی و سیروس الوند لوح تقدیر و تندیس جشن را به یدالله صمدی تقدیم کردند.

یدالله صمدی: اجازه بدهید عضو افتخاری کانون برنامه‌ریزان باشم

یدالله صمدی هم در سخنانی گفت:‌ زمانی که دیدم در این مراسم دوستانی پیشکسوت‌تر از من مانند کامران قدکچیان، علیرضا داوودنژاد، سیروس الوند و کارگردانان پیشکسوت دیگر حضور دارند با خود گفتم چرا من؟! اما این تصمیم هیأت مدیره انجمن برنامه‌ریزان و دستیاران و دبیر محترم جشن بود که حکایت از اندیشه و خرد جمعی آن‌ها دارد اما اگر اجازه دهید یک بار دیگر عضو افتخاری برنامه‌ریزان و دستیاران شوم.

در بخش ابتدای این مراسم، مسعود میمی دبیر هشتمین جشن برنامه‌ریزان و دستیاران کارگردان سینمای ایران با بیان اینکه از اعضای پرافتخار و همیشه همراه انجمن برنامه‌ریزان و دستیاران کارگردان سپاسگزارم، ادامه داد: امشب اینجا جمع شدیم تا قدردانی کنیم از تلاش کسانی که با فعالیت حرفه‌ای خود، پرچم حرفه‌ای برنامه‌ریز و دستیار حرفه‌ای را به عنوان متخصص در احتزاز نگه می‌دارند.او ادامه داد:هیات‌مدیره انجمن برنامه‌ریزان و دستیاران کارگردان به پیروی از سُنت حسنه‌ی گذشته تشکل صنفی، در حالی که هشتمین آیین و بزرگداشت خود را جشن می‌گیرد که در همه ادوار آن، مراسم تنها یک شعار داشته است و آن شعار "اخلاق حرفه‌ای" است.

میمی ادامه داد: این شعار را تا جایی که همه مطمئن شویم اخلاق در عین حرفه‌ای بودن در بند بند وجود ما نهادینه شده سرلوحه جشن‌هایمان حفظ می‌کنیم.وی افزود: مفتخریم که همچنان طلایه‌دار بیرق صنفی هستیم که با قدمت 25 ساله صنفی، از درون خود نام‌هایی ماندگار به سینمای پرافتخار ما راه یافته‌اند. تشکلی که به داشتن سابقه عضویت کارگردان‌ها، تهیه‌کنندگان، تدوین‌گران، مدیران تولید، فیلمبرداران و بازیگران موفق سربلند است.

میمی در بخش دیگری از سخنانش با بیان اینکه امشب زمان تقدیر از همکاران‌مان است، گفت: قدردان کسانی هستیم که در عین فعالیت حرفه‌ای خود یاری‌رسان صنف خود در زمینه‌های مختلف بودند. بدون توقع نام و رسمی. همچنین برخی دیگر که سرشار از توان و انرژی با روحیه بالا و حفظ اخلاق حرفه‌ای تاثیر نیکی در گونه‌های مختلف داشته‌اند که در عین پرکاری در حرفه خود حتی ذره‌ای تکبر در رفتار آنها دیده نمی‌شود.

تقدیر از قنواتی‌زاده با حضور احمد امینی

در ادامه مراسم کلیپی از کارنامه کاری هوشنگ قنواتی‌زاده پخش شد.در ادامه احمد امینی کارگردان و فیلمنامه‌نویس با بیان اینکه من با هر کسی که قرار است به عنوان برنامه‌ریز با او فعالیت داشته باشم شروطی می‌گذارم، اظهار کرد: یکی از این شرط‌ها این است که برنامه‌ریز سر صحنه داد و فریاد نکند چراکه خود من انسان آرامی هستم. دومین شرط این است که از کلماتی مانند "آقا حله" استفاده نکند و اما سومین شرط من این است که برنامه‌ریز در اطراف من سیگار نکشد و اگر هم سیگار می‌کشد دور از من این کار را انجام دهد و هوشنگ در دو شرط اول من بسیار خوب بود و همه شما می‌دانید که هوشنگ قنواتی‌زاده انسانی شریف، صادق، پاک و صبور است.

سپس احمد امینی و کاوه صباغ‌زاده عضو هیات مدیره اولین لوح هشتمین جشن برنامه‌ریزان و دستیاران کارگردان را به هوشنگ قنواتی‌زاده اهدا کردند.در ادامه احمد امینی یادآور شد: من با هوشنگ قنواتی‌زاده تجربه ساخت فیلم‌های زیادی را داشتم. معمولا همه کسانی که در دستیاری به فعالیت مشغول هستند به امید فعالیت در حرفه کارگردانی وارد سینما می‌شوند و همه دستیاران و برنامه‌ریزهایی که به مرحله پختگی می‌رسند وارد سینما می‌شوند تا کارگردان شوند اما نمی‌دانم که چرا هوشنگ اینگونه نخواسته است.سپس هوشنگ قنواتی‌زاده با بیان اینکه من به امید کارگردانی وارد سینما شدم، اظهار کرد: شرایط برای من فراهم نبود و نمی‌دانم باید چه کاری کرد تا بتوان فیلمسازی را انجام داد. من بعد از این همه سال هنوز نمی‌دانم که راهش چیست.او در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به یکی از مشکلات سینمای ایران اظهار کرد: شاید بارها در مورد این مساله صحبت شده است اما فکر می‌کنم درد هم‌صنفی‌های من نداشتن امنیت شغلی است. با تلاشی که دوستان من در انجمن برنامه‌ریزان و دستیاران کارگردان انجام می‌دهند، امیدوار هستم تا این مساله برای همه ما برطرف شود تا دیگر نگران فردای خود نباشیم.

باشه آهنگر: دستیار خوب مثل پدر است

در ادامه مراسم کلیپی از کارنامه کاری "حسین فلاح" پخش شد.سپس محمدعلی باش‌آهنگر با ذکر خاطره‌ای ادامه داد:زمانی که وارد حرفه دستیاری و کارگردانی شده‌ام در بسیاری از مواقع نمی‌توانستم هوش هیجانی خودم را کنترل کنم، چراکه بسیاری از فعالیت‌های من در کارهای جنگی بود و بسیاری از آنها فشارهای زیادی به من وارد می‌کرد اما آهسته آهسته یاد گرفتم که صبور باشم که به یک دستیار صبور مانند حسین فلاح رسیدم.

او با بیان اینکه اگر یک فیلم را یک زندگی بدانیم، خاطرنشان کرد: دستیار خوب مثل پدر است. خیلی وقت‌ها حسین فلاح با درایت چیزهایی را به من یاد می‌داد تا حواس خود را بیشتر جمع کنم. من هیچ‌وقت سرم کلاه نمی‌رود چراکه در زمان دستیاری سعی کردم سر خیلی‌ها کلاه بگذارم تا وضع موجود را حفظ کنم و بتوانم وحدتی میان گروه ایجاد کنم.باشه‌آهنگر با اشاره به حسین فلاح اظهار کرد: او از بزرگانی است که در طول فیلم «سرو زیر آب»، حافظ منافع فیلم بود و من افتخار می‌کنم اول از همه به او و بعد به خودم که دستیاری را شروع کردم. من دوست ندارم که دستیار و برنامه‌ریز با هم یکی باشد چراکه برنامه‌ریزی شاخص تولید است و دستیاری شاخه کیفی فیلم و در بسیاری از مواقع تلفیق این دو با هم به ضرر فیلم است. نمی‌دانم این مساله چگونه برطرف می‌شود اما کسانی که قصد دارند کارگردان شوند باید بدانند که در ابتدا دستیار کارگردان شوند.

در ادامه دانش اقبال‌شاوی و محمدعلی باش‌آهنگر لوح و تندیس را به حسین فلاح اهدا کردند.سپس حسین فلاح با حضور بر روی سن اظهار کرد:‌ جای من اینجا نیست. احساس می‌کنم کسانی هستند که در این صنف بهتر از من هستند.فلاح با بیان اینکه دستیاری یک حرفه نیست، گفت:‌ دستیاری عشق است و علی‌رغم همه کسانی که برای کارگردانی وارد این عرصه می‌شوند من برای بازیگری وارد سینما شدم. من به دو عزیز مدیون هستم و احساس می‌کنم که تا ابد به این دو نفر مدیون هستم. یکی از آن‌ها حمید سمندریان است که جایش اینجا بسیار خالی است و دوست داشتم تا زمانی که این لوح و تندیس را به من می‌دهند استاد سمندریان هم در اینجا حضور داشته باشند. همچنین مهدی فخیم‌زاده از دیگر کسانی است که خود را به او مدیون می‌دانم چرا که او من را وارد سینما کرد و فکر نمی‌کردم که هیچ وقت وارد این عرصه بشوم.

او با اشاره به محمدعلی باشه‌آهنگر خاطر نشان کرد: وی آخرین کسی است که با ایشان در این عرصه فعالیت داشتم. آقای باشه‌آهنگر لطف کردند و من را تحمل کردند. این لوح بسیار سنگین است اما قول می‌دهم که به خوبی از آن مراقبت کنم.

تقدیر از علی افشین‌راد با حضور پیمان معادی

در ادامه مراسم کلیپی از کارنامه کاری علی افشین راد پخش شد.سپس پیمان معادی با حضور در جایگاه گفت: آشنایی من با علی به 12 سال پیش بازمی‌گردد. من با علی توسط برادر بزرگ او اردشیر دوست بسیار خوبم برای فیلم «کافه ستاره» به کارگردانی سامان مقدم که فیلمنامه‌نویسی این فیلم را بر عهده داشتم،آشنا شدم. او با بیان اینکه افتخار داشتم تا در فیلم «بمب» که علی به عنوان دستیار من در کنارم فعال بود با او کار کنم. با وجود اینکه این فیلم سختی‌هایی داشت اما در کنار علی سختی‌های این فیلم را احساس نکردم. او با بیان اینکه دستیاری مانند لوله‌کشی است، گفت:‌ آن‌ها اگر کارشان را درست انجام دهند هیچ کس متوجه آن نمی‌شود اما کافی است تا یک جای کار بلنگد که همه کار بهم می‌ریزد اما با وجود علی ما هیچ‌وقت لوله‌هایمان نترکید!

معادی با تشکر از علی افشین راد گفت: همکاری با تو باعث شد که من زودتر به ساخت فیلم بعدی خود فکر کنم. علی انسان بسیار شریف، نجیب، بامزه و بزله‌گویی است اما کافی است تا تنها یک چیز سرجای خود نباشد! او هیچ‌وقت باج پذیر نیست.

در ادامه علی جناب عضو هیأت مدیره و پیمان معادی لوح تقدیر و تندیس جشن را به علی افشین راد اهدا کردند.سپس علی افشین راد با بیان اینکه در زندگی کاریم انسان خوش‌شانسی هستم، اظهار کرد: هر اتفاق خوب در زندگی من از برکت انرژی پدر و مادرم است و بزرگترین اتفاق خوب، خوب بودن احوال پدر و مادرم است.وی با اشاره به برادر خود گفت: اردشیر دلیل اصلی بودن من در اینجاست که همیشه انرژی او با من همراه بوده و باعث شده تا سینما را به طور جدی دنبال کنم و اگر قرار است من را تشویق کنید امیدوارم انرژی‌اش به اردشیر بازگردد.سپس پیمان معادی با لحنی طنزگونه گفت: البته علی استقلالی است که این روزها حُسن به حساب نمی‌آید.

تقدیر از هاشم میرطالبی با حضور علیرضا داودنژاد

و سپس کلیپی از هاشم میرطالبی پخش شد و علیرضا داوودنژاد با حضور در جایگاه با بیان اینکه دوستی من با هاشم میرطالبی به سال‌های قبل بازمی‌گردد، گفت: من با هاشم پیوندهای مختلفی دارم که یکی از آن‌ها عشق به سینما است. یکی از خصوصیات هاشم عشق سینماست و خاطرات به سینما رفتن، در صف ایستادن و رفتن به سالن‌ها و صحبت کردن درباره وضع سالن‌ها از خاطرات با اوست. من همیشه از صحبت کردن با او لذت می‌برم چرا که او همیشه حرف‌های سنجیده و نکاتی تازه و آموزنده به من یاد می‌داد. او در ادامه افزود: پیوند دیگر من با هاشم میرطالبی به دوست مشترکی به نام رضا عطایی بازمی‌گردد. رضا عطایی تنها یک دوست نبود. او معلم، استاد، پیر و مراد ما بود که رفتن عطایی از این دنیا از یک طرف باشکوه و از طرفی دیگر بسیار سهمگین است. من بسیار خوشحال هستم که امشب این مراسم در بزرگداشت هاشم میرطالبی برگزار می‌شود. در کنار رضا عطایی، محمد دانش، یکی از دوستان دیگری بود که از معاشرت و مصاحبت با او بسیار لذت می‌بردیم.در ادامه مراسم صادق کرمیار و علیرضا داوودنژاد لوح تقدیر و تندیس جشن را به هاشم میرطالبی تقدیم کردند.

علی مصفا: خوشا به حال من که اینجا حضور دارم

سپس کلیپی از کارنامه کاری افشین رضایی پخش شد و علی مصفا با حضور در جایگاه گفت: خوشا به حال من که اینجا حضور دارم تا از افشین تقدیر کنم.سپس از افشین رضایی که طراحی پوستر این جشن را هم برعهده داشت توسط علی مصفا تقدیر شد.افشین رضایی هم در سخنانی کوتاه گفت: دو سالی است که پروانه ساخت فیلم خود گرفته‌ام. امیدوارم که بتوانم فیلم خود را هر چه زودتر بسازم.در پایان مراسم کلیپی از کارنامه کاری روزبه سجادی حسینی پخش شد که به دلیل حضور نداشتن او پدرش فرید سجادی حسینی لوح تقدیر و تندیس او را دریافت کرد.

در پایان مراسم اصغر شاهوردی صدابردار حادثه دیده سینما نیز که در مراسم حاضر بود،مورد تقدیر قرار گرفت.در بخش‌هایی از مراسم، شهریار صیقلانی به اجرای دو قطعه به زبان فارسی و انگلیسی پرداخت.