هرکه بامش بیش، برفش بیشتر؛ این مصداق بارز افرادی است که هرچه لایک‌خور بالاتری داشته باشند به نقش‌های بهتری می‌رسند! به گزارش شایان فیلم از باشگاه خبرنگاران، هرکه بامش بیش، برفش بیشتر؛ این مثل این روزها مصداق بارز افرادی است که هرچه لایک‌خور بالاتری داشته باشند. بیشتر دیده می‌شوند و به نقش‌های بهتری هم می‌رسند! در میان اقشار مختلفی که درگیرفضای مجازی به خصوص صفحات اینستاگرامی هستند، سلبریتی هایی هستند که اگر راه های مختلف جذب فالوور و تبلیغات نبود، چنین نفوذ گسترده ای در بدنه هنر نداشتند.

افرادی که به اصطلاح خود را روشنفکر و هنری می‌نامند اما پای بحث که برسد، صرفاً بجز پرسه زدن در فضای مجازی چیزی در چَنته ندارند. البته هستند هنرمندانی که از این فضا در جهت مثبت برای تبلیغ آثار خود و دوستانشان استفاده می‌کنند. اما برخی از هنرمندنماها هم در این بستر خود را به عرضه گذاشته اند تا خلاهای حرفه‌ای شان را پُر کرده و با حاشیه سازی و نشان دادن واکنش های جورواجور اسم خود را بر سر زبانها بیندازند.

در واقع همین حاشیه سازی هاست که باعث مسموم شدن فضای انتخاب بازیگران در عرصه سینما می شود و اعتراض هنرمندان عرصه هنر نمایش بالاخص تهیه کنندگان و تولیدکنندگان هر فیلم و سریال را به دنبال دارد. یکی از چالش برانگیزترین اخبار مربوط به هنرمندان، دستمزد آنهاست که همواره مبهم و مسکوت مانده و هنوز پاسخ درستی برای آن وجود ندارد.گاهی نگاه تهیه کننده ها به مقوله انتخاب بازیگر تجاری است و گاهی با نگاهی هنری به نوع ایفای نقش بازیگران توجه دارند. اما در این بین بازیگرانی هستند که در دسته سوم هنری - تجاری قرار گرفته‌اند و کیفیت بازی آنها باعث فروش گیشه یا جذب مخاطب می شود.

ضربه مهلکی که انتخاب نابازیگران به بدنه سینما می زند، گاهی باعث دوری بینندگان از آثار ایرانی می شود و بالعکس پای سرمایه گذارانی را وسط می کشد که سینمای تجاری را به بنگاهی هنری تبدیل می کنند و به مرور زمان رنگ و بوی فرهنگ و هنر را از پرده سینما پایین می کشند.

شهاب حسینی، فرهاد اصلانی، حامد بهداد، بهرام رادان، محمدرضا گلزار، مهران مدیری، رضا کیانیان، جواد رضویان، نیکی کریمی، حمید فرخ‌نژاد، امین حیایی، مهناز افشار، هنگامه قاضیانی، مریلا زارعی، باران کوثری، ترانه علیدوستی، مصطفی زمانی، الناز شاکردوست و محمدرضا شریفی‌نیا نیز از آن دسته بازیگران مطرح سینمای ما هستند که بیشتر فیلم‌هایی که در آن نقش‌آفرینی کردند، غیرتجاری بوده اما در بین آثارشان هم شاهد جذب مخاطب و فروش بالای فیلم ها بوده ایم. البته باید در نظر داشت که برخی از این هنرمندان در فضای مجازی صفحه‌ای ندارند و به دور از شایعات و دردسرهای اینستاگرامی، در دنیای حقیقی زندگی می کنند.

بهمنی: لیاقت انجام کارهای حرفه‌ای، با معیار فالوور بالا سنجیده نمی شود

حبیب الله بهمنی تهیه کننده فیلم های سینمایی در گفتگویی در این‌باره بیان کرد: اصولاً انتخاب بازیگر و کار حرفه ای کردن متکی به فالوورهای بازیگران در صفحات مختلف فضای مجازی نیست؛ بلکه انتخاب تمام عوامل به خصوص بازیگران به توانایی و استعداد هر کدام از همکاران بستگی دارد و بقیه مسائل مانند دستمزهای نجومی، لایک بالا و ... همه فضای کاذبی است که در انتخاب بازیگران نقشی ندارد و شاید این رسم بیجا و غلطی است که در این عصر کم کم رواج پیدا می کند.

وی در ادامه با بیان اینکه دنبال کردن حواشی و لایک کردن در صفحات مجازی وقت تلف کردن است، اظهار کرد: حضور و ساخت حواشی و شایعات در فضای مجازی فقط فضایی کاذب برای تبلیغات ایجاد می کند و مخاطب را فریب می دهد که هرکس فالوور بیشتری داشته باشد، ارجحیت دارد. لیاقت انجام دادن کارهای حرفه ای براساس فالوور و تعداد لایک ها سنجیده نمی شود.

تهیه کننده فیلم سینمایی «سیب و سلما» در خصوص مبهم بودن رقم دستمزد بازیگران در عرصه سینما، افزود: در عقد قرارداد بازیگران، اینگونه نیست که هیچ قاعده‌ای وجود نداشته باشد؛ همیشه یکسری قانون نانوشته وجود دارد که خود تهیه کنندگان، مالکان فیلم ها و حتی بازیگران می دانند که چه رقمی را باید برطبق چارچوب هایی که وجود دارد، بیان کنند. درواقع این حواشی ایجاد شده در فضای مجازی، جوّی دروغین را برای بالابردن دستمزد برخی بازیگران فراهم می کند؛ درصورتی که روی خیلی از تهیه کنندگان و مالکان فیلم ها، تاثیری ندارد.

بهمنی در ادامه با بیان اینکه شاید رقم های غیرمتعارف باعث ایجاد فضای مسموم در جذب سرمایه برای آثار شود، تصریح کرد: هرکه لایکش بیش، پولش بیشتر و و نقشش بهتر را باید با ضرب المثلی دیگر مانند «شتر در خواب بیند پنبه دانه» پاسخ داد و نباید به این فضاسازی ها اهمیت داد.

وی در ادامه با تاکید بر اینکه دنیای بازیگری دو سویه هنر و تجارت است، بیان کرد: دنیای بازیگری دو سویه است، سویی هنر و سمتی دیگر محوریت اقتصادی است که در جاهایی خودش را به هنر تحمیل می کند و گاهی شرایطی به وجود می آید که برخی با اینکه زمینه حرفه‌ای ندارند، با پولشان به عرصه هنر پا می گذارند و به دلیل مشکلات اقتصادی موجود سعی می کنند با پول جای هنر را پُر کنند.

تهیه کننده فیلم سینمایی «راننده سفیر» با بیان راهکار برای جلوگیری از شیوع دستمزدهای غیرمتعارف برخی از بازیگران گفت: برای رسیدن به درمان، باید نگاه منجسم صنفی وجود داشته باشد تا بتوان بر فضای فعالیت هنرمندان نظارت داشت و جلوی اتفاقات این چنینی را گرفت. دستگاه های دولتی از نظر قانونی ماموریت هایی دارند که متاسفانه چندان به آن اهمیت نمی دهند و گویا به طور کل رها شده اند. نظارت در سینمای ایران رها شده و معلوم نیست چه اتفاقاتی افتاده است.

بهمنی در پایان گفت: اگر نظارت بر قراردادهای سینمایی بر عهده دستگاه های دولتی قرار گیرد، می توان در آینده شاهد سروسامان بیشتردستمزد بازیگران بود. باید به مخاطبان فضای مجازی بگوییم که این فضا قبل از اینکه حقیقتی را بیان کند، خود یک فضای مجازی است.

علیخانی: پولشویی در سینما سطح توقعات را بالا برده است

عبدالله علیخانی تهیه کننده فیلم های سینمایی در ادامه این گزارش، در گفتگو با خبرنگار ما بیان کرد: اصل این موضوع که هر بازیگری در صفحه خود فالوور بیشتری داشته باشد و دستمزدش بالاتر رود، درست نیست. شما امروز شاهد هستید که برخی بازیگران صفحات آنچنانی دارند و تبلیغات بسیاری را انجام می دهند، اما وقتی فیلم های آنها اکران می شود در سطح کشور 150 نفر هم به تماشای بازی آنها نرفته‌اند. در سینما این فیلم و فیلمنامه است که تعیین کننده تعداد مخاطب است و اگر آن فیلم خوراکی خوب برای بیننده نباشد، مخاطب خود را هم از دست می دهد. به طور مثال شاهد این امر فیلمی است که اکنون روی پرده است و بازیگران چهره ای هم دارد، اما سوال این است که چرا تا امروز فروش خوبی نداشته؟!

وی ادامه داد: تهیه کنندگان از ۴ و ۵ سال پیش تا کنون با توجه به اختلافاتی که بین آنها رخ داد و به چهار گروه تقسیم شدند، آن انسجام و قدرت تصمیم گیری شان را از دست دادند. اما الحمدلله در چند وقت اخیر این چنددستگی در حال اتمام است، تا اجحافی که در این چند سال به تهیه کنندگان شده است به پایان برسد و نظم بیشتر و منسجم تر بین تهیه کنندگان شکل بگیرد.

تهیه کننده فیلم سینمایی «دشمن زن» با بیان اینکه برای رسیدگی به آشفتگی صنف تهیه کنندگان باید تدابیری اندیشه شود، اظهار کرد: مشکل ما فقط دستمزد هنرپیشه ها نیست، خیلی از معضلات دیگر وجود دارد که باید به آنها رسیدگی شود. در گذشته هم این بود و در زمان حال هم هست. هنرپیشه ها تنها فروش سه روز اول فیلم را تامین می کنند و بعد از آن سناریوی فیلم است که باعث فروش می شود و اگر فیلم قصه ای نداشته باشد و مردم خوششان نیاید، به سینماها نمی آیند.

وی با اشاره به لزوم سرمایه گذاری بخش های خصوصی و دولتی در سینما، گفت: اگر کمی مطالعه و بررسی داشته باشیم، متوجه می شویم که در سینما سال به سال بخش خصوصی ضعیف تر شده است. گاهی مبالغی از سمت دستگاه های دولتی یا از بیرون وارد بدنه سینما می شود، که واقعاً نمی‌توانیم بگوییم که این افراد برای پولشویی وارد این حرفه می شوند و یا با چه قصد و نیتی این پول ها را برای ساخت آثار سینمایی و فرهنگی می دهند.

علیخانی در پایان با بیان اینکه چند سالی است حضور سرمایه گذاران و تهیه کنندگان خصوصی در سینما کمرنگ شده است، توضیح داد: پس از حضور کمرنگ بخش خصوصی در سینما، نهادهای دولتی وارد سینما شدند و در فیلم هایی سرمایه گذاری می کنند که واقعاً نمی دانم چه نفعی از آنها خواهند برد. برخی از سرمایه ها که امروز وارد هنر هفتم شده است، از بخش دولتی و نهادهایی است که نام و نشانی ندارند و نمی دانیم آیا نام این جریان را پولشویی بگذاریم یا نه؟ این افراد حقیقی و حقوقی باعث افزایش بی رویه دستمزدهای بازیگران و دیگر عوامل تولید پروژه های سینمایی و نمایشی می شوند. چرا که این افراد صرفا این هدف را دارند که فیلمشان با حضور فلان بازیگر ساخته شود و نگاهی به سود و زیان فیلم یا بُعد هنری اثر ندارند. همچنین باید توجه کرد که این پولشویی و تزریق پول غیر در سینما، به صورت مستمر نبوده و فصلی است و در مقابل بخش خصوصی توان این کار را ندارد و سال به سال حضورش در سینما کمتر شده است.