در این مطلب قصد گفتن چندین نکته طلایی را برای مبتدی ها داریم که بسیار می تواند به زیبایی اجرای آنها کمک کند. از نظر من بازیگری یعنی این که خودم را به مدت کوتاهی از خودم دور کنم و کسی باشم که هیچ وقت نخواهم بود و در آن موقعیت به ضعف ها و اشکالات خودم پی برده و خودم را اصلاح کنم. دقیقا مثل یک زندگی مجازی دوم می ماند که می توان در آن زندگی کرد.

در این مطلب که برگرفته از مبانی و اصول بازیگری است ما به شما چندین نکته طلایی می گوییم که در اولین اجرا برای مبتدی ها خیلی مهم هست و می تواند اجرای آن ها را تا چندین برابر زیبا و قوی تر کند. این نکات هم برای بازیگری سینما و هم برای بازیگری تئاتر کاربرد دارد اما برای تئاتر مفید تر است زیرا در سینما چیزی وجود دارد به نام تصویربرداری دوباره و در صورت زیبا بازی نکردن قابلیت اجرای دوباره نقش وجود دارد، اما در تئاتر فقط در آن زمان شما یک بار در عمرتان می توانید آن نقش را ایفا کنید و دیگر در صورت اجرای بد آن، راه برگشتی وجود ندارد. برای همین اجرای هرچه قوی تر و بی عیب تر آن بسیار حائز اهمیت است.

 1. نترسید !

اولین نکته حائز اهمیت قطعا روبرو شدن و دست و پنجه نرم کردن با صحنه و ترس اولیه از آن است ! از صحنه نترسید. برای فراموش کردن موضوع و کنار آمدن با آن کافی است فقط روی نقش خود تمرکز کنید و به هیچ چیز دیگری توجه نکنید. فقط نقش خود را به خوبی ایفا کنید و از نوری که روی شما متمرکز است لذت ببرید و کاری کنید که باید بکنید. البته ترس از صحنه قطعا بعد از چندین بار رفتن به روی صحنه از بین می رود و راحت تر با آن کنار می آیید. البته ناگفته نماند که همیشه بخشی از ترس در صحنه در شما باقی خواهد ماند که باعث هوشیاری شما و اجرای بهتر بر روی صحنه می شود.

2. ماشینی نباشید !

شما ربات نیستید ! قرار نیست شما از روی فیلمنامه و نمایشنامه برای بینندگان خود بخوانید. قرار نیست آنها را حفظ کرده و مانند یک ربات و ماشین آن ها را بازگو کنید. چیزی که بازیگران خوب را از بقیه جدا می کند حس و باور کردن اجرا است. شما باید با حس نقش خود را ایفا کنید و نه اینکه مانند یک ربات خشک و ساده ایستاده و دیالوگ ها را بازگو کنید. برای اینکار نقش خود را باور کنید و همانظور که گفتم در زمان اجرا در آن نقش زندگی کنید.

3. بازیگری تمام باور و خلاقیت است !

همانطور که در مقدمه گفتم بازیگری یعنی زندگی کردن در یک دنیای مجازی دوم ؛ همش باور است. برای داشتن یک اجرای خوب کافی است که بینندگان شما این را باور کنند که شما همان کسی هستید که در نمایشنامه وفیلمنامه نوشته شده است. برای اینکار کافی است ابتدا خودتان این را باور کنید. برای سفر بیبن دنیای واقعی خود و دنیای نقشی که هستید کار سختی نیست. کافی است که فقط این را باور کنید و کمی خلاقیت داشته باشید تا نقش را به زیباترین شکل ممکن اجرا کنید.

4. یک بازیگر باید یک فیلسوفِ ورزشکار باشد !

یک بازیگر باید از ذهن و بدنش برای اجرای هر چه بهتر نقشش نهایت استفاده را ببرد. ذهنش باید قابلیت فهم چیز ها را داشته باشد و بدنش باید توانایی به تصویر و اجرا کشیدن آن موضوع را داشته باشد و بتواند با کمک حرکات دست و صورت و بدن نهایت اطلاعات و حس را به بیننده منتقل کند. منظور از فیلسوف بودن خلاق بودن و قوی بودن ذهن شماست که باید موضوع را درک و به خوبی به اجرا بگذارد و منظور از ورزشکار بودن این است که باید با حرکات درست و بجا این ارتباط را با بیننده تکمیل کند. نباید همش خشک و ایستاده باشید و با استفاده از اطلاعات ذهنی پیام و موضوع را به بیننده انتقال دهید و نباید اینور و آنور دویده و فقط به حس بینایی تکیه کنید. حتما باید این توازن را در اجرای خود رعایت کنید.

 5. فیلمنامه و نمایشنامه را کامل بخوانید و آن را درک کنید !

یک بار نمایشنامه و فیلم نامه را با دقت کامل بخوانید. هر وقت تمام شد ، یک بار دیگر آن را بخوانید. آنقدر آن را بخوانید که داستان با روح و جان شما آمیخته شود. اول به خوبی آن را درک کنید و بفهمید و سپس با خود فکر کنید که نویسنده آن خواسته است تا چه هدفی را از آن بیان کند. این نگاه بیرونی به داستان بود. دوباره آن را بخوانید. اما این بار با یک دید و نگاه جدید از نقشی که در آن قرار است بازی کنید.

6. همه چیز را درباره فرد مورد نظر نقشتان بفهمید !

قدم بعدی این است که تا آنجایی که می توانید درباره نقش مورد نظرتان اطلاعات بدست آورید. از کجا آمده ؟ کیست؟ روابط اجتماعیش چطور است و ... . پاسخ بخشی از این پرسش ها را می توانید در فیلمنامه و نمایشنامه پیدا کنید ولی بیشتر آن می بایست از ذهن شما بیرون آید ! در فیلمنامه و نمایشنامه جستجو کنید تا تا آنجایی که ممکن است نقش مورد نظر را بشناسید. شاید برایتان جالب باشد ، اما برخی بازیگران حتی برای نقش مورد نظرشان دفترچه خاطرات می نویسند ! شما باید نقش مورد نظر را مانند کف دستتان بشناسید.

7. با نقش مورد نظر ارتباط حسی و عاطفی برقرار کنید !

هم اکنون شما می دانید که شما قرار است نقش چه کسی را بازی کنید ! حالا نوبت این است که آن فرد باشید ! این بخش هم ساده ترین و هم سخت ترین بخش بازیگری به حساب می آید. خوب دیالوگ هایی که توسط نقش مورد نظر گفته می شود را حفظ نمایید و درک کنید که وی چه حس و حالاتی دارد وقتی که دارد آن ها را بیان می کند ( عصبانی ، ناراحت ، هیجان زده و ... ). برای اینکار تشابه وضعیت نقش مورد نظر را با خاطرات عاطفی خود پیدا کنید.

8. بازیگری فقط تمرین و تمرکز است !

بعد از این که شما به خوبی نقش مورد نظر را درک کردید باید آن را تمرین و به درستی اجرا کنید. برای این که روی صحنه / جلوی دوربین جوری نقش خود را اجرا کنید که بیننده باور کند که شما آن فرد ( نقش مورد نظر) هستید باید هر آنچه که نقش مورد نظر می بینید و حس می کند را ببینید و حس کنید که برای این کار شما باید تمرکز بالا و تمرین زیادی داشته باشید تا به این مرحله برسید. پس به یاد داشته باشید که تمرین مکرر و تمرکز بر روی نقش یکی از مهمترین بخش های بازیگری است که اگر آن را نداشته باشید ممکن است در یک لحظه کل بازی شما خراب شود ؛ پس این نکته را هیچوقت فراموش نکنید.

9. خودتان را در داخل نقش فرو برده و گم کنید ، اما هوشیار باشید !

شما وقتی در حال اجرا هستید باید در آن فضا گرفتار باشید و خودتان را در آن نقش فرو ببرید. اما یادتان باشد که باید هوشیار باشید ؛ شما بازیگر هستید ، باید گرفتار نقش باشید ؛ اما نه اینکه اینقدر در نفش فرو رفته باشید که باعث خراب شدن کار شوید ! این یک فاجعه در زمینه بازیگری است که شما اینقدر در نفش فرو رفته باشید که ناخواسته کاری را انجام دهید که در فیلمنامه و نمایشنامه نبوده. برای همین همیشه یادتان باشد که شما بازیگر هستید و دارید آن نقش را اجرا می کنید و بدانید که اجرای یک نقش با تبدیل شدن به یک شخصیت دیگر خیلی فرق دارد.

10. با نقش خود همدردی کنید !

یکی از نکات مهمی که بازیگران حرفه ای آن را انجام می دهند همدردی با نقش مورد نظر است. چرا همدردی ؟ همدردی بهترین روش برای درک نقش مورد نظر است که باعث می شود که اجرای شما تا چندین برابر حرفه ای تر از قبل شود. شما با همدردی می توانید عذاب ، سعادت ، پیچیدگی ، حال و حس نقش مورد نظر را به راحتی درک کنید. پس یادتان نرود که همدردی یکی از بهترین کلید ها برای درک کردن ، صاحب شدن و به تصویر کشیدن یک نقش است. همین حالا شروع کنید ؛ با نقش مورد نظر خود همدردی کنید. حالش چگونه است ؟ چی کار ها می کند ؟ ناراحت است ؟ خوشحال است ؟ جدی ! منم همینطور ...

11. از جریان کار لذت ببرید !

آخرین نکته این است که از جریان کار لذت ببرید ! لذت ببر که هم اکنون بر روی صحنه هستی و داری اجرا می کنی. از نوری که از نور افکن بر روی تو متمرکز است لذت ببر و بدان بازیگری یک کار گروهی است ، پس باید با همکاران بازیگر خود ارتباط دوستانه برقرار کنید. زیرا مقداری که اجرا لذت بخش است دقیقا به حس و روحیه کاری گروه بستگی دارد. پس اگر همه بازیگر ها با هم رابطه نزدیک و دوستانه داشته باشند و با هم راحت باشند از جریان کار لذت می برند. نه اینکه هر لحظه آرزوی تمام شدن اجرا را کنند ! پس صد در صد با روحیه بالا و حس خوب نقش را به بهترین نحو ممکن اجرا می کنند !

حتما این نکات را در هنگام بازیگری به یاد داشته باشید و به آنها عمل کنید ... چه کسی می داند ؟ شاید شما هم روزی به روی پرده های 35 میلیمتری سینما رفتید و به یک بازیگر خوب و قوی تبدیل شدید. هیچ وقت نا امید نشوید و از شکست ها نتیجه نگیرید ، از شکست خود درس بگیرید و با روحیه جدید و قوی تر به کار خود ادامه دهید. موفق خواهید شد ؛ نگران نباشید ...

نویسنده : Omkar Phatak/ مترجم : فرزاد شهاب