بهروز افخمی اخیرا با مجله سینمایی ۲۴ همشهری گفتگویی انجام داده که بخش هایی از آن را به انتخاب سینما پرس با هم می خوانیم!

- ده نفری در سینمای ایران هستند که مدیران را انتخاب می‌کنند. سیاست‌های دولتی را تعیین می‌کنند. رانت‌ها را بین خودشان تقسیم می‌کنند و... کسانی که خانه سینما را اداره می‌کنند. این ده نفر جو را کنترل می‌کنند. این ده نفر همان کسانی‌اند که سینمای ایران را از بین بردند. تماشاگرهای سینمای ایران را به زیر ده میلیون رساندند و می‌گفتند فیلم اصلا برای تماشاگر ساخته نمی‌شود.می‌گفتند فیلم برای این ساخته می شود که ما پول‌های دولت را بگیریم و خرج کنیم.

- ده نفر در سینما هستند که سعی می کردند مدام به دیگران بگویند اگر چیزی غیر از این بگویید پدرتان را درمی آوریم. به صور رسمی تهدید وجود دارد. در جشنواره سال گذشته  کسانی را که قرار بود جایزه بگیرند دعوت کردند و می گفتند به شراط این که روی سن مراسم اختتامیه به برنامه هفت فحش بدهید جایزه می گیرید.این حرف خیلی واضحی است. به طور متواتر به ما گفته اند در جشنواره سال گذشته کسانی که احتمال داده می‌شد سازش کنند و روی سن درباره هفت حرف تند بزنند و فحاشی کنند کاندیدا می شدند. بعد تازه صدایشان می کردند و می‌گفتند که آیا حاضرید این کار را بکنید؟!مخالفان برنامه هفت ( همان ده نفر)  می گویند تماشاچی کیست؟ می گویند ما اصلا چرا باید تماشاچی داشته باشیم؟ می‌گویند ما فقط باید دولت را راضی کنیم .باید پول ها، رانتها و هزینه و بودجه ایرا که دولت در نظر گرفته بین خودمان تقسیم کنیم و بعد برویم در جشنواره های خارجی جایزه بگیریم. اینها برای مردم کمترین ارزشی قائل نیستند.

- حرف من واقعیت دارد  ۱۰ نفر هستند که برای سینمای ایران مدیریت را تعیین می کنند و بعد هم - مدیر سینمایی - را بر می دارند. کاری می کنند که آن بنده خدا بیاید در مناظره ای شرکت کند و عصبانی شو بعد بگویند تقصیر افخمی بود که ایوبی استعفاداد.

- اگر همچنان قدرت دست همین گروه که سینمای ایران کشته‌اند باشد همان وضعیت تکرار می شود . به همین دلیل الان دوباره فروش‌ها افت. اگر اینها دلشان به حال سینما بسوزد، سینمای ملی را دوست داشته باشند، عشق به سینما و ایران داشته باشند، برای اجرای هفت کسی را پیدا می‌کنند که فکر آبرویش نباشد.

- اصلا یکی از دلایلم برای رفتن از هفت این بود که شراط را باختم . آقای ایوبی خودش نیست ولی خدایش هست ما بالاخره شرط را باختیم.