یک منتقد سینما با اشاره به محتوای برنامه‌ها و سریال‌های مناسبتی تلویزیون گفت: زمانی که به زندگی امام حسین(ع) نگاه می‌کنیم سرشار از امید، موفقیت، خویشتنداری و رشادت است، اما چرا این ویژگی‌ها را در برنامه و سریال‌های مناسبتی خود نشان نمی‌دهیم.غلامرضا آذری در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به عملکرد تلویزیون در ایام مناسبتی بیان کرد: جامعه به تلویزیون خط می‌دهد و تلویزیون هنجارها و ارزش‌هایی که در جامعه وجود دارد را می‌تواند از طریق برنامه‌ها و سریال‌های مناسبتی منعکس کند.

این مدرس دانشگاه با اشاره به اینکه محتوای برنامه‌ها و سریال‌ها رو به تکرار رفته است، اظهار کرد: اگر برنامه‌ها و سریال‌های تلویزیون تکراری می‌شوند، خطا از مدیریت است. مدیران باید با برنامه‌ریزی دقیق‌تر پیش بروند، بودجه‌ها بازنگری شود، سیاستگذاری‌ها از نو شکل بگیرد و تکلیف برنامه‌ریزی‌های شش ماهه اول و دوم مشخص شود تا به سمت تکراری شدن نرویم.

آذری با بیان اینکه محتوای برخی برنامه‌های تلویزیون پر از نصیحت و اخلاق شده است، گفت: برخی برنامه‌ها و سریال‌های تلویزیونی پر از نصیحت و اخلاق شده است در حالی که جای اخلاق و نصحیت در محتوای همه برنامه‌های تلویزیون نیست بلکه در برخی برنامه‌های مناسبتی باید وجود داشته باشد. ما اکنون در دهه اول محرم هستیم و اگر هر شبکه‌ای روزی دو ساعت برنامه مناسبتی داشته باشد، کفایت می‌کند و تلویزیون در بقیه ساعت‌ها باید به برنامه‌هایی با محتوای رویداد ورزشی، اخلاق حرفه‌ای و تخصصی در شغل و مسائل خانواده بپردازد تا بتواند با تلویزیون‌های دنیا رقابت کند اما اگر نمی‌خواهد می‌تواند با همین وضعیت بسیار سرد و سخت خود پیش برود.

این منتقد سینما اضافه کرد: ما زمانی که به زندگی امام حسین (ع) نگاه می‌کنیم سرشار از امید، موفقیت، خویشتنداری و رشادت است چرا این ویژگی‌ها را در برنامه‌ها و سریال‌های مناسبتی خود نشان نمی‌دهیم. ما سریال امیدبخش برای جوانان و سریال‌هایی که میزان توجه به جوانان را بیشتر کند، کم تولید کرده‌ایم.او با ارائه راه‌حلی برای بهبود کیفیت برنامه و سریال‌های تلویزیون ادامه داد: برنامه‌ریزی متعادل و متوازن، جدول پخش زمانی مشخص، استفاده دائمی از مشاوران حوزه روانشناسی، جامعه شناسی، ارتباطات و رسانه باعث بهبود در کیفیت برنامه و سریال‌ها می‌شود.

این مدرس دانشگاه با بیان پنج ویژگی که می‌تواند وضعیت تلویزیون را بهبود بخشد، اظهار کرد: محیط تلویزیون باید از دولتی صرف به مشورتی و شورایی تبدیل شود، تلویزیون باید از پراکندگی برنامه‌ها فاصله بگیرد و به سمت نظم زمانی در پخش برود، تلویزیون باید سلامت روان مخاطب را در نظر داشته باشد و از پخش صحنه‌های خشونت‌آمیز کم کند. همچنین باید به هدف برنامه‌ تولید شده هم توجه بی حد و حصر شود این در حالی است که در حال حاضر کارگردان‌ها هدف را مورد توجه قرار نمی‌دهند و فقط می‌خواهند برنامه بسازند. نکته آخر اینکه شناخت تیمی هم باید در کارها وجود داشته باشد. به نظرم این پنج ویژگی در برنامه‌سازی واقعی و جدی تلویزیون بسیار اهمیت دارد.

او با انتقاد از عملکرد تلویزیون در پخش برنامه‌ها گفت: تلویزیون دائما تصاویر سخت و خشونت‌آمیز را نشان می‌دهد به همین دلیل مخاطبان به راحتی به سمت رسانه دیگری می‌روند. در واقع رسانه‌ها با هم رقابت دارند و مخاطبان هم گیج شده‌اند و نمی‌دانند کدام رسانه را ببینند. رسانه‌ای‌ها (برنامه‌سازان و تهیه‌کنندگان) مقصر هستند که برنامه‌ریزی خوب به تلویزیون ارائه نداده‌اند.آذری افزود: اغلب برنامه‌سازان به صورت تجربی کار کرده‌اند اما کسی که آکادمیک باشد می‌تواند برنامه تلویزیونی با حساب و کتاب بسازد. فیلمسازی که در طول سال دو فیلم می‌سازد کار بهتری ارائه می‌دهد یا فیلمسازی که برای ساخت یک فیلم سه سال زمان می‌گذارد؟ طبیعتا برنامه و سریال کسی که زمان بیشتری گذاشته است، کیفیت بهتری دارد.او با بیان اینکه تلویزیون به یک مدیریت میان رشته‌ای نیاز دارد، گفت: روانشناسان، جامعه شناسان و رسانه شناسان باید دلشان بسوزد تا برنامه باکیفیتی در تلویزیون تولید شود. عوامل یک پروژه تلویزیونی به ذوق، علاقه و منش مخاطب توجهی ندارند. ما باید فکر کنیم که تا چه حدی حاضریم دور هم جمع شویم و عقاید موافق و مخالف همدیگر را بشنویم.

این منتقد سینما با اشاره به دلایلی که تلویزیون و رادیو را به تکرار می‌اندازد، گفت: من اغلب در حال گوش دادن به رادیو آوا هستم و اغلب هم صدای شهرام ناظری را می‌شنوم؛ این درحالی است که صدای خواننده‌های دیگر پخش نمی‌شود. تکرار به دلیل بی نظمی، بی توجهی و عدم تمرکز اتفاق می‌افتد.آذری اضافه کرد: اگر بخواهیم برنامه تلویزیونی و تاثیرگذار بسازیم باید تعارف‌ را کنار بگذاریم. به نظرم باید یک حسابدار و مدیرمالی شناخته شده به تلویزیون آورده شود و نظارت روی پروژه‌ها صورت بگیرد تا ببینیم کیفیت کار چه کسی بالاتر است.او با اشاره به چگونگی بهبود وضعیت تلویزیون بیان کرد: اگر بخواهیم وضعیت تلویزیون بهبود پیدا کند باید ۵۰ یا ۶۰ نفر وارد سازمان شوند تا بتوانند تغییر ایجاد کنند. این افراد باید نگاه تشکیلاتی داشته باشند و دلسوز باشند. به نظرم یک سال جا افتادن این افراد جدید، یک سال برنامه‌ریزی‌های متعدد و یک سال هم اجرای کار زمان می‌برد.

آذری با اشاره به اینکه هر فردی در تلویزیون و رادیو باید در حرفه خود باقی بماند، اظهار کرد: بازیگر سینما حق ندارد مجری شود. بازیگر را مجری می‌کنیم تا برنامه ما بفروشد بنابراین خصوصی ترین مسائل مجریان خط کلی مسائل جامعه ما می‌شود. همچنین بسیاری از گوینده‌های رادیو به تلویزیون آمدند و مجری شدند. تهیه کننده‌ها نباید اجازه این اتفاق در رسانه‌ها را بدهند.او درباره وظیفه تلویزیون در کشوری مانند ایران گفت: در جامعه‌ای که رسالت دینی دارد چه اندازه حق داریم برنامه شاد و مناسبتی بسازیم به شکلی که با ویژگی‌ها و پایه‌های دینی و اعتقادی ما مخالف نباشد؟ یکی از راه‌ها برای ساخت چنین برنامه‌هایی این است که کار را به کاردان آن واگذار کنیم.

آذری با انتقاد از وضعیت تلویزیون به راه حلی برای بهبود وضعیت اشاره و بیان کرد: تلویزیون به برنامه‌ریزی بلند مدت حرفه‌ای و تخصصی نیاز دارد تا بتواند از وضعیت بی مخاطبی نجات پیدا کند. تلویزیون تقریبا رو به افول رفته است و ارزش حرفه‌ای نزد مخاطب عموم جامعه ندارد. ۳۰ درصد از مردم تلویزیون نگاه می‌کنند اما ۷۰ درصدی که نیازشان توسط تلویزیون برآورده نمی‌شود باید چه کنند؟ پس ما نمی‌توانیم به مردم بگوییم که چرا ماهواره نگاه می‌کنید؟ یک تیم جدی و کارشناس باید ایجاد شود تا برای تولید برنامه و سریالی با محتوای مناسب به برنامه‌ریزی میان مدت و بلند مدت بپردازد.او اضافه کرد: ما در تولید برنامه و سریال‌های مناسب به مدیریت تهیه‌کننده و برنامه‌ریزان سازمان نیاز داریم.این منتقد سینما با بیان اینکه برنامه‌سازان سعی نمی‌کنند که برنامه مناسب بسازند، اظهار کرد: زمانی که برنامه‌ها در تلویزیون مناسب نباشند مخاطب همه جایی می‌شود به این معنی که ماهواره نگاه می‌کند و با شبکه اجتماعی سرگرم می‌شود.

او با بیان اینکه طنز با تمسخر فرق دارد، اظهار کرد: مهران مدیری از زمانی که به تلویزیون آمد به او گفتند که برنامه شاد بساز و او هم از تمسخر، طنز درست کرد البته او هم تقصیری ندارد، ما ایرانی‌ها از تحقیر، توهین و تمسخر به طور ناخودآگاه استقبال می‌کنیم و به زندگی خصوصی همدیگر کار داریم. زمانی که این مسائل خوراک برنامه‌های تلویزیون می‌شود وضعیت تلویزیون هم نامناسب می‌ماند.غلامرضا آذری در پایان گفت: زمانی که مخاطب در حالت تمسخر قرار دارد و بعد از آن مضامین اخلاقی را می‌شنود دچار دوگانگی خواهد شد نتیجه این دوگانگی هم آوردن سلبریتی و مهمانان نامرتبط با برنامه است.