رفتن به پشت صحنۀ برنامه‌ای که نه فقط در بین رسانه‌ها بلکه بین مردم و مخاطبان تلویزیون جایگاه ویژه‌ای پیدا کرده و جزء برنامه‌های ماندگار محسوب می‌شود، حال و هوای خاص خود را دارد. برنامه‌ای که درباره‌ آن حرف می‌زنیم، «ماه عسل» است؛ دوازدهم خرداد در هوای بارانی تهران برای تهیه گزارش راهی لوکیشن «ماه عسل» شدیم و یک ساعتی زودتر از شروع برنامه به صحنه و محل اجرا رسیدیم. سالنی دو طبقه که در طبقه پایین دکور اصلی و طبقه بالا را اتاق‌های مختلف مانند: گریم، مهمانان و پذیرایی تشکیل می‌دادند اما در میان آن اتاق‌هایی در این لوکیشن وجود دارد که روی در آن برچسب ورود ممنوع خورده است!

از درب مجموعه که وارد می‌شوید عوامل برنامه با لباس یکدست در پشت صحنه حضور دارند و با یک حساب سر انگشتی می‌توانی تعدادشان را حساب کنی که حدودا پنجاه نفر است. مهمترین نکته‌ای که می‌توان گفت جوان بودن تیم «ماه عسل» است که چند سال کنار هم این گروه را حفظ کردند و این یکی از نکات بارز و مثبت این برنامه به حساب می‌آید. طراحی دکور این برنامه به چهار بخش تقسیم شده بود؛ صحنه اصلی، صحنه پلاتو اول، راه روی پشت دکور و یک دکور مجزا برای مصاحبه پایانی مهمانان. هریک از این بخش توسط پیمان قانع طراحی شده که متفاوت از سال‌های گذشته است.

اضطراب قبل از آغاز برنامه

زمان به سرعت می‌گذرد و باید برای گفتگو به سراغ نفرات اصلی «ماه عسل» برویم. همه عوامل مشغول بررسی برنامه هایشان بودند؛ کودکان اوتیسم به عنوان مهمانان این قسمت حضور داشتند و هر چه به شروع برنامه نزدیک‌تر می‌شدیم، کارها ریتم سریع‌تری به خود می‌گرفت، تا جایی که تقریبا نیم ساعت قبل از شروع برنامه احسان علیخانی در مجموعه حاضر شد و با حضور در اتاق مهمانان، شروع به تشریح جزئیات برنامه کرد، صمیمی و بدون تکلف با مهمانان برنامه صحبت می‌کرد و سعی داشت آنها را از استرس احتمالی رها کند.

چند دقیقه تا آغاز برنامه...

به قول محمد پیوندی به عنوان یکی از نفرات اصلی و اتاق فکر «ماه عسل»، علیخانی کاریزمای مدیریت را در خودش دارد، وقتی وارد صحنه شد از شلوغی صحنه گلایه کرد تا حساب کار دست همه بیاید. چند کاغذ رنگی در دست داشت که کنداکتور برنامه و آیتم‌های مختلف در آن نوشته شده بود. شخصا تمام صحنه و دکور را بررسی می‌کرد و تذکرات لازم را به عوامل می‌داد. در مقابل صندلی مجری و روبروی دکور تلویزیونی تعبیه شده بود که خروجی برنامه را نشان می‌داد و همه عوامل از آن استفاده می‌کردند.

تحویل آنتن و شروع ماه عسل

وقتی صدای دعای فرج حین شروع برنامه در استودیو پخش شد، سکوت همه سالن را فرا گرفت؛ آیتم‌های روز قبل برنامه پخش شدند. احسان علیخانی که خود را برای اجرا آماده کرده بود پشت به دوربین‌ها چیزی بر لب زمزمه می‌کرد، سپس مقابل دوربین اصلی ایستاد و خیلی کوتاه پلاتوی اول را برای خوش آمدگویی بینندگان اجرا کرد.بلافاصله تیتراژ آغازین برنامه با صدای بهنام بانی در سالن پخش شد و مجری «ماه عسل» در راهروی پشت دکور به همراه دوربین سیار صحبت ابتدایی را انجام داد. سپس از همان راهرو و با باز شدن نمایشگر بزرگ، وارد دکور اصلی برنامه شد.

هماهنگی در پشت صحنه

پخش برنامه آغاز شده و همه عوامل در سکوت به دقت مشغول کار خود هستند. هر بار که آنتن از استودیو برای دیدن بخشی خارج می‌شد، تمام پشت صحنه وارد دکور می‌شدند و نکته‌ای را به علیخانی و مهمانان گوشزد می‌کردند. در چیدمان دکور که با هر رفت و آمدی تغییر می‌کرد ، آن چنان سریع عمل می‌شد که انگار یک تیم واکنش سریع پشت صحنه نشسته‌اند. هماهنگی و انرژی پشت صحنه «ماه عسل» به اندازه‌‎ای است که به راحتی به مخاطبان هم منتقل می‌شود.

نزدیک اذان و پایان برنامه

به لحظات پایانی برنامه که نزدیک می‌شدیم پشت صحنه شلوغ‌تر می‌شد؛ کم کم صدای تیتراژ پایانی زیر صدای برنامه شد و منشی صحنه با دست به علیخانی اشاره کرد که یک دقیقه بیشتر زمان نداریم. احسان علیخانی هم با این زمان کوتاه فقط می توانست بگوید «ماهتون عسل»؛ با گفتن جمله همیشگی و پایانی برنامه توسط علیخانی، انگار همه یک نفس راحتی کشیدند.در زمان برنامه، استرس پخش زنده را می‌توانستید در چهره همه عوامل مشاهده کنید. با پایان برنامه تقریبا همه به داخل صحنه رفتند، اول از همه صدابردار میکروفن‌های علیخانی را جدا کرد و سپس بازار سلفی و عکس داغ شد. بعد از خداحافظی، علیخانی با مهمانان عکس یادگاری گرفت، اما گروه محمد پیوندی آیتم‌های پشت صحنه را می‌گرفتند.

افطاری و پذیرایی از مهمانان

پس از اتمام برنامه همه عوامل از پله ها بالا رفتند تا به میز افطاری که در طبقه بالای سالن آماده شده بود، برسند. سفره ساده‌‎ای که همه مهمانان و عوامل را سر یک میز جمع کرده بود. کار گروهی و همبستگی عوامل «ماه عسل» را  می‌توانستی با شوخ طبعی آنها بر سر سفره افطار مشاهده کنید. جو حاکم در پشت صحنه «ماه عسل» و نشاط جوانی آنها بدون شک از رازهای ماندگاری برنامه در این سال‌ها است.پرونده این قسمت از «ماه عسل» همچون سایر قسمت‌های برنامه بسته شد و در آرشیو برنامه قرار گرفت. داستانی که مانند قصه‌های روایت شده قبلی در ذهن‌ها حک می‌شود و این صندلی، این صحنه و این نام (ماه عسل) هنوز و هنوز میزبان انسان‌های شهرهای ما خواهد بود. /باشگاه خبرنگاران