کارگردان فیلم «مغزهای کوچک زنگ زده» با اشاره به اینکه می‌خواستیم این فیلم را مثل پرواز ترسیم کنیم، گفت: ریتم کند در انتهای فیلم مانند یک فرود آرام بود چرا که اگر فیلم با ریتم تند تمام می‌شد می‌توانست مخاطب را خسته کند.به گزارش شایان فیلم به نقل از تسنیم، نشست خبری فیلم «مغزهای کوچک زنگ زده» با حضور هومن سیدی (کارگردان)، سعید سعدی (تهیه کننده)، مهران ملکوتی (صدابردار)، پیمان شادمانفر (فیلمبردار)، مهدی سعدی (تدوین گر) و بازیگران نوید محمد زاده، فرهاد اصلانی، نوید پور فرج، فرید سجادی حسینی، مرجان اتفاقیان و لادن ژاوه وند برگزار شد.

سیدی در این نشست در مورد سیاه نمایی این فیلم گفت شاید این اتهام به ما زده شود ولی عمد داشتیم که موضوع را سیاه نشان دهیم پایان فیلم برایم بسیار امید بخش بود اما اگر نتیجه تماشاگر سیاه باشد را نمیتوانم جلویش را بگیرم. به نظرم بودن این تسلسل و داستان دایره وار واقعیت جامعه را نشان می دهد. انتخاب من برای این دایره حرف اصلی فیلم است.وی با بیان اینکه سینمایی که نزدیک واقعیات محض باشد را نمی پسندد، گفت: با این نوع نگاه ژانر از بین می‌رود. من در این فیلم سعی کردم بازیهای تیپیکال را به واقعیت نزدیک کنم من تلاش کردم چیزی را نه حذف و نه بزرگ نمایی کنیم. حقیقت لزوما آنچه نیست که ما می‌توانیم ببینیم. در مورد اینکه داستان به واقعیت نزدیک شود هم دوستان ناجا خیلی به ما کمک کردند.

این کارگردان در مورد مخاطبان این فیلم و نقش پدر و مادر گفت: من تمام تلاشم را می‌کنم که برای عموم مردم فیلم بسازم و دوست دارم مخاطب با آن بخندد و گریه کند. من می‌خواستم پدر و مادر را بازیگر ایفای نقش نکند. برای همین ما به کمپ رفتیم و در آنجا با خانم ژاوه وند آشنا شدم و همان لحظه تصمیمم گرفتم در فیلمم باشند و او نیز این فیلم را شگفت انگیز بازی کرد.

سیدی با اشاره به اینکه می‌خواستیم این فیلم را مثل پرواز ترسیم کنیم، گفت: ریتم کند در انتهای فیلم مانند یک فرود آرام بود چرا که اگر فیلم با ریتم تند تمام می‌شد می‌توانست مخاطب را خسته کند.وی همچنین با تایید اینکه برخی از صحنه ها را با ایده گرفتن از دارو دسته نیویورکیها گرفته است، گفت: البته صحنههای نبرد در آن فیلم خیلی سینمایی بود ولی ما می‌خواستیم به مستند نزدیک باشد.

وی با ابراز تاسف از اینکه خانه پدری هنوز اکران نشده است در مورد صحنه‌ای از فیلم خودش به فیلم عیاری گفت: تصور خارج از فیلم است که ما می‌خواهیم خودمان را سانسور کنیم. اما برای من درام داستان مهم بود. چرا که دوست داشتم کاراکتر دوباره به فیلم برگردد و صحبتهایی را عنوان کند. سیدی در مورد بازی ژاوه وند نیز با اشاره از رضایت نسبت به آن کاراکتر وی را بسیار جذاب عنوان کرد که می‌توان از روی زندگیش یک رمان نوشت.

ژاوه وند نیز با اشاره به اینکه سیدی اصلا در فیلم اغراق نکرده و زندگی واقعی این گونه خانواده ها را نشان داده است گفت: من بعد از این فیلم به یک آرامش رسیدم و باید از آقای سیدی و محمد زاده تشکر کنم که این آرامش را به من ارزانی کردند. امروز هم دیگر خواسته‌ای ندارم ولی اگر کسی می‌خواهد تجربیاتم را در اختیارش می‌گذارم. من یک پسر داشتم که فوت کرده ولی امروز خدا دو پسر به من داد نوید و هومن. آقای سیدی در این فیلم به خوبی من را هدایت کرد و البته وقتی به من موضوع را می‌گفتند من فلبداحه انجام می دادم.

نوید محمدزاده: دوست دارم با بقیه فرق کنم

نوید محمدزاده در مورد آرایش موهایش گفت: این گریم است ولی من نیز خودم دوست دارم این مدل مو را و اصلا دوست دارم با بقیه فرق کنم. این بازیگر در مورد نقشهای شبیه هم در چند سال اخیر گفت: اینکه یک نفر یک بار نقش دکتر بازی کند یک بار نقش فقیر نشان دهنده تنوع در بازیگری نیست، بلکه هر نقش مشخصات خود را دارد که حتی نوع پلک زدن هم در آن تعیین کننده است.

پورفرج در مورد نزدیک شدن به نقشش گفت ما زمانی را بین کارتون خوابها و در کمپ گذراندیم تا با آن فضا آشنا شدیم. هر کسی به اینگونه مکانها برود خیلی ایدههای خوب برایش بوجود میآید.شادمانفر راجع به فیلمبرداری این اثر گفت: دو دوربین با هم شروع به فیلمبرداری میکردند و این کار را برایم سخت میکرد تمتم تلاشم این بود که دوربین روی دست شبیه کارهای قبلی هم نباشد و با بیشتر شدن ابن نوع تصویربرداری میخواستیم به فیلم حس و حال مستند گونه بدهیم.

سعدی تدوینگر این کار نیز در مورد ریتم گفت: اتمسفر کلی فیلم تشکیل شده بود از یک نفطه شروع نقطه اوج و نقطه پایان. من فکر میکنم نقاط عطف و نوع ریتم بندی این اثر کاملا لازم بود چرا که تماشاگر احتیاج به نفس کشیدن دارد.