روزنامه جوان نوشت: در حالي كه فيلم پرحاشيه و حامي فتنه «عصباني نيستم!» به كارگرداني رضا درميشيان بعد از بازبيني و اصلاحات مجدد قرار بود ماه گذشته اكران شود، زمان نامناسب انتخاب شده در آستانه يوم الله نهم دي براي اكران اين فيلم در نهايت نمايش آن را منتفي كرد. هر چند ابراهيم داروغه‌زاده در همان مقطع اكران آن را در زماني مناسب قطعي دانست. حال شنيده‌هاي «جوان»حاكي از اين است كه بعد از جلسه نمايندگان مجلس و اعضاي كميسيون فرهنگي با مديران سازمان سينمايي اكران اين فيلم در روز ۲۵ بهمن قطعي شده و مديران سينمايي به نمايندگان قول اكران فيلم در اين زمان را داده‌اند تا بعد از هياهوهاي جشنواره فجر اين فيلم اكرانش را در سينماها آغاز كند.

فارغ از اين موضوع كه صحت اين اخبار چه ميزان است، اما جاي اين سؤال مهم ‌خالي است كه فارغ از محتوا و ساختار فيلم عصباني نيستم، اگر مديران ارشاد از ترس حواشي پيش رو جرئت اكران اين فيلم را ندارند ديگر مجوز اكران دادن‌شان به اين فيلم چه بود؟ و سؤال مهم‌تر اينكه مديران وزارت ارشاد كه خود را مدعي ترويج اخلاق در هنر و سينما مي‌دانند، چگونه به خود اجازه مي‌دهند اينگونه تقوا و اخلاق را زير پا بگذارند و مصاحبه‌اي جعلي و دروغ را در رسانه‌ها تكثير و منتشر كنند. جالب است كه در طرح اوليه عصباني نيستم كه به ارشاد ارائه شده هيچ اشاره‌اي به رويدادهاي سال 88 نشده است. «جمال شورجه» در 27 بهمن ماه 1392 در گفت‌وگويي با يكي از پايگاه‌هاي خبري به عنوان يكي از اعضاي شوراي پروانه ساخت، بر تخلف رضا درميشيان، سازنده فيلم عصباني نيستم تأكيد مي‌كند. شورجه در اين گفت‌وگو اشاره مي‌كند: «در فيلمنامه، هيچ نشانه‌اي از نگرش‌ها و تمايلات سياسي شخصيت اصلي و اينكه از فعالان فتنه 88 و دانشجوي ستاره دار بوده وجود نداشت. در برخي مواقع ما به تهيه كنندگان و كارگردان اعتماد مي‌كنيم و پروانه ساخت را صادر مي‌كنيم، آنها هم قول مي‌دهند كه رعايت كنند، البته اين موارد صورتجلسه مي‌شود و در پرونده فيلم باقي مي‌ماند. احتمال قريب به يقين در خصوص اين فيلم هم تذكرات لازم داده شده و آنها قول داده‌اند حذف يا تعديل خواهند كرد.»

درميشيان در «عصباني نيستم» سعي كرده تمام دلخوري‌هاي خود از اتفاقات پيش‌آمده سال ۸۸ را به شيوه اهالي سياست و به وسيله متلك‌پراني‌هاي پرشمار سياسي به طيف مذهبي جامعه و اشاره به موضوعاتي همچون كوي دانشگاه، دانشجويان ستاره‌دار و... به شكلي مسلسل‌وار به مخاطب خود ارائه بدهد. نمايش اين فيلم در جشنواره فجر سال ۹۲ باعث ايجاد حواشي مختلفي شد كه در نهايت با درخواست درميشيان براي كناره‌گيري فيلمش از بخش داوري جشنواره، بخشي از اين حواشي كاسته شد.