شایان فیلم: احمد نجفی در ادامه اعتراضات خود به شورای صنفی نمایش، که با تحصن در سازمان سینمایی و گِل گرفتن درب شورای صنفی همراه بود امروز هشتم اسفند در پاسخ به دستور رئیس سازمان سینمایی مبنی بر تحقیق درباره چگونگی اکران فیلم «من یک ایرانی ام» ؛ به وی نامه ای نوشته که متن آن بدین شرح است:

جناب آقای حیدریان

ریاست محترم سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

با ارادت

ضمن تشکر از دستور جنابعالی برای رسیدگی و شفاف سازی درمورد فیلم «من یک ایرانی ام» به تهیه کنندگی اینجانب احمد نجفی به عرض می رسانم اعتراض من فقط نسبت به اکران فیلم مذکور نبوده بلکه همه فیلمهای سوخته شدۀ همکاران را در بر می گیرد.

 اعتراض من به عملکرد غیر شفاف و ظالمانۀ «شورای صنفی نمایش» است که توسط عده ای خاص بر سر تهیه کننده های مظلومی می آورد که هزاران میلیارد ریال از سرمایۀ خود را از راه فروش اموال یا بدهی های سر به فلک کشیده، برای ساخت فیلم هزینه کرده اند.

تهیه کنندگانی که فیلم شان را طبق قوانین کشور و با اخذ پروانه ساخت و پروانه نمایش  از سوی وزارت ارشاد - که مسئولیت مستقیم تهیه و نمایش را بر عهده دارد - با دریایی از مشکلات اداری و حقوقی ساخته اند تا به نتیجۀ نهایی که همان اکران فیلم و بازگشت سرمایه میلیاری شان است برسند؛ سرمایه هایی که سوخته می شود تا عده ای به قدرت و نان و نوایی برسند. این شفافیت و تحقیق که شما دستورش را  داده اید می بایست از عملکرد این آقایانِ جفاکارِ سودجو و قدرت طلب در طول زمامداری ظالمانه شان شروع شود.

فیلم من، با این عملکردها دیگر رمقی ندارد. سرمایه ای هم نیست که به عنوان یک تهیه کننده در آینده ای نزدیک فیلم بسازم. این همان نیتی است که آنها داشتند و دارند. این سیاست آنهاست که هر کسی با آنها نیست را نابود کنند (جرج بوش پسر)

چند نفر از این تهیه کننده ها می توانند دوباره به پروسۀ تهیه فیلم بازگردند؟ اما انحصار طلبان همچنان بر سر گردنۀ اکران چمباتمه زده تا عده زیادی را حذف و قدرت شرکتهای خود را افزایش دهند. سمت و سوی ذائقۀ ملتی را به تدریج تغییر دهند تا به اهداف خود برسند. باید نسبت به اکران فیلمهای آنها و وابستگان شان تحقیق شود. باید دید چگونه فیلمهای در حال تولیدشان که هنوز ساخت آنها تمام نشده نوبت اکران می گیرد؟!

رفتار آنها با قشر مظلوم تهیه کننده های مستقل در شورایی که با تکبر و غرور، اشک آنها را جاری و حیثیت شان را لکه دار کرده اند چه می شود؟ خانه نشینی این قشر مظلوم و عواقب آن به عهدۀ کیست؟ نابود کردن فیلمهایی که با هزینه و سختی های فراوان ساخته شده - که خود به خوبی این پروسه را می شناسید – به عهده کیست؟

آیا از چند نفری که در یک یا دو شرکت خاص مشغولند و بر خلاف عرف، هم تهیه کننده اند و هم پخش کننده اند و هم صاحب سینماهای متعدد هستند و منافع شان در حذف افراد دیگر است؛ تحقیق و تفحص نمی خواهد؟

آیا این بار هم باید مقام معظم رهبری به این مسایل ورود کنند؟ آیا حمایت از فعالیت های فرهنگی که درد همیشگی ایشان بوده و هست باید به وسیلۀ عده ای خاص این گونه پایمال شود؟ این است انقلاب فرهنگی؟ این است عدالتِ فراموش شده؟ اینها دردهایی است که باید از سوی شما و سازمان سینمایی تحقیقی شود. من یک نفرم اما می دانید که «تنها» نیستم . درد همه را درک کنید. باید جلوی نابخردی و نارضایتی تراشی این عدۀ ظالم در شورای صنفی نمایش گرفته شود. من یک نفرم اما مسالۀ فرهنگی، مسالۀ هشتاد میلیون نفر با سیصد سالن سینماست که آقایان در میان خودشان تقسیم کرده اند!

این دغدغه های فرهنگی کجاست که زیر پا گذاشته می شود؟ با این همه اعتراضات و جفای آقایان، امنیت فرهنگی کشور تامین می شود؟ آیا همه تهیه کنندگان مستقل و مظلوم که فریادشان از دست این چند نفر به آسمان رسیده امنیتی برایشان باقی مانده است؟ آیا باید در این شرایط اجتماعی و فرهنگی، به تحصن و اعتراض جلوی درب وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بیانجامد؟ آیا باید دوباره شاهد اعتراض تهیه کنندگان همچون مالباختگان بانکها و موسسات اعتباری در خیابانها باشیم؟

 اینهاست که باید تحقیق و شفاف سازی شود نه فقط فیلم «من یک ایرانی ام» ونه فقط من. همه را ببینید و عملکردشان را شفاف سازی کنید!

نماینده سازمان سینمایی را فردی مطمئن، غیرتمند و شجاع قرار دهید تا از همه این تهیه کنندگان دفاع و به شما گزارش دهد  نه اینکه به  حیثیت و شرافت کاری خود پشت پا بزند. جناب آقای حیدریان، مسئولیت ساخت و نمایش فیلم در کشور بر عهده شماست. شما وظیفه دارید که از فعالان این عرصه حمایت کنید. به این مسئولیت خطیر، با خِردی که از شما سراغ دارم، عمل نمایید.

والسلام

سید احمد نجفی

8اسفند96