مهران احمدی در گفتگو با آرمان امروز، دربارۀ حاشیه های ساخت فیلم اولش (مصادره) و عدم حضورش در سری جدید سریال پایتخت صحبتهای جالبی را مطرح کرده که قسمتهایی از آن را با هم می خوانیم:

■ من در «مصادره» کاملا بی‌طرفانه نگاه کردم.عده‌ای از این جناح، انگ آن طرفی بودن می‌زنند و عده‌ای دیگر نیز انگ این طرفی بودن را اما هر دو دسته، همین طوری ایستاده‌اند که این بالاخره چه چیزی می‌خواهد بگوید یا موضعش کدام طرفی است.البته این، اتفاقی است که برای من «مهران احمدی» همیشه وجود داشته.

■ بسیاری از اتفاقاتی که در حوزه «مصادره» این کشور رخ داد، چیزهایی بوده که من خودم شاهدش بودم.من با چشم خودم دیده‌ام سرایداری که در ملکی بوده، همچنان هست و بعد به صاحبان خانه زنگ می‌زند که یک وقت ایران نیایید، بعد آن خانه را بابت فیلمبرداری اجاره می‌دهد.من آدم می‌شناسم که ۶۰ سالش است اما به ایران برنمی گردد چون می ترسد او را بگیرند و ببرند سربازی‌.

■ آقای هوشنگ گلمکانی بعد از اینکه "مصادره" را تماشا کردند، تعبیر زیبایی داشتند.ایشان گفتند: «این نه انقلابی است و نه ضد انقلاب است؛ این یک غیرانقلابی است».خیلی از آدم‌ها در ایران، انقلابی بودند، یک عده هم ضدانقلاب بودند و یک عده هم اصلا به این کارها، کاری نداشتند.در جامعه فعلی ما هم هنوز شاهد چنین آدم‌هایی هستیم.

■ اوایل انقلاب، یک عده کارمند اداره ساواک، رفتند دم وزارت کشور تظاهرات کردند که چرا حقوق‌های ما را قطع کرده‌اید و نمی‌دهید.مستند تاریخی این واقعه وجود دارد که امام خمینی(ره) گفتند فقط شکنجه‌گرها و رؤسای اصلی باید محاکمه شوند.حتی الان افرادی از این دایره، حقوق بازنشستگی دارند.

■ فیلمنامه "مصادره" برای بار اول پروانه نگرفت اما ما و مخصوصا آقای قاسمی، رفت و آمدهای زیادی داشتیم و در متن، چیزهایی را به ما گفتند که آنها را رعایت و اصلاح کردیم.معلوم است که به همین راحتی قرار نیست پروانه بدهند اما کاش این پروسه و نکات، برای تمام دوستان اتفاق بیفتد.

■ بهترین ویژگی بازی عطاران در این فیلم، طی کردن یک پروسه ۴۰ ساله است.لطفا کسانی که فیلم را دیده‌اند یک مقایسه‌ای بین عطاران اول فیلم و آخر فیلم داشته باشند یعنی این آدم در ۴۵ روز، ۴۰ سال پیر می‌شود.تقریبا هر یک روز، یک سال پیر شده و مخاطب باور می‌کند که در حال تماشای یک آدم ۷۰ ساله است و این، کار خیلی سختی است.این قدر خودش را می‌انداخت و فیزیک و پیسکوفیزیکش را در اختیار نقش می‌گذاشت.من چون بازیگر هستم، اینها را می‌فهمم و می‌دانم.

■ در مورد ساخت قسمت دوم «مصادره» اگر داستان خوبی باشد چرا که نه.یعنی ما فقط صرف اینکه بخواهیم قسمت دومی بسازیم، نه به نظرم خیلی کار درستی نیست.

■ بابت اعتراض های من در زمان جشنواره و اتفاقاتی که در نشست مطبوعاتی فیلمم رقم خورد، بلایی به سرم آوردند که الان واقعا جوابی برایشان ندارم.من فقط اعتراض کردم و داستانی برای من ساختند که دیگر مجبور شدم سکوت کنم.نهایت بی انصافی است که از نشست مطبوعاتی یک‌ساعته، یک دقیقه مونتاژ شده را درآوردند و به شکل گسترده‌ای در فضای مجازی پخش کردند.مگر چه اتفاقی افتاده بود؟ما در یک جمع خصوصی سینمایی، داشتیم حرف‌های تخصصی در مورد سینما می‌زدیم.یک آقایی بلند شد و گفت شما در فیلم، حرف رکیک زده‌ای.من گفتم ما حرف رکیک در فیلم نداریم.بعد گفتم بگو، نمی‌گفت. گفتم «بخورش» را می‌گویی؟این حرف، رکیک نیست.مگر شما در خانواده‌ات نمی‌گویی آب بخور یا این را بخور.بعد گفت در فیلم از کلمه «دراز و بزرگ» استفاده شده.گفتم این هم حرف رکیک نیست.گفتم تو ذهنت اشتباه فکر می‌کند.من الان یک حرکتی انجام می‌دهم و تو یک جور دیگر برداشت می‌کنی.به من ربطی ندارد که تو چه برداشتی می‌کنی.مردم که قبل و بعد این قضیه را نمی‌دانند.حتی این انگ را به من چسباندند که احمدی، در آن نشست، حالتش هم حالت عادی نبوده.

■ این روزها من با هجمه وسیعی روبه‌رو هستم که چرا نیامدی در سریال «پایتخت» بازی کنی؟البته اشکالی ندارد چون یک عده ابراز محبت و برخی هم حتی گله می‌کنند چون نمی‌دانند ماجرا چیست.همه چیز را هم نمی‌شود توضیح داد.نمی‌توان به مردم گفت که چرا من نرفتم در «پایتخت» بازی کنم.اگر گفته شود همه چیز به هم می‌ریزد.یک چیزهایی که می‌شود گفت را رسانه‌ای می‌کنم مثل اینکه من «مهران احمدی» ترس این را داشتم که تا آخر عمر، انگ «بهبود» به پیشانی‌ام بخورد.نه برای مردم بلکه برای سینماگرها چون من حرفه و شغلم این است.بنابراین اگر انگ «بهبود» روی پیشونی من بخورد، ممکن است نقش‌های بهتر و جدی‌تری را به من پیشنهاد ندهند.