ابوالحسن داودی گفت: اگر قرار است شورای صنفی نمایش داشته باشیم که کاری انجام ندهد و پیگیر اشکالات و بی‌عدالتی نباشد، چه فایده‌ای دارد؟ شورا باید پاسخگو باشد اگر توان ندارد باید تکلیفش مشخص شود.در برنامه «فار30نما» که عصر امروز به صورت زنده از استودیوی خبرگزاری فارس پخش شد، موضوع «شورای صنفی نمایش و عملکرد آن» با حضور مهدی کرم‌پور و ابوالحسن داودی و اجرای نجفی‌زاده بررسی شد.

کرم‌پور رئیس یک دوره از شورای صنفی نمایش درباره ایجاد 6 سرگروه در سینماها گفت: سرگروه باید زیر گروه داشته باشد ما یک موقع اکران بندی را به صورت گروهی طراحی می کنیم که باید زیر گروه برای سرگروه در نظر بگیریم که این امر صورت نگرفته است.  من به شخصه نقش فعلی شورا را متوجه نمی‌شوم و نمی دانم چرا مسئولیت اختلافات را به عهده نمی گیرد.

وی ادامه داد: من همیشه معتقد بودم این نوع اداره شورا به گونه ای است که  باید منحل شود. نقش شورا به سمت بازار عرضه و تقاضا رفته و در وضعیت فعلی در اکران دخالت می کند با محمل شورای صنفی نمایش و از آن‌ به عنوان اهرم بهره می برد اما پاسخگو نیست. مسئولیت و اختیارات شورا باید تناسب داشته باشد که شاهد این مهم نیستیم.

شورا جانبدارانه عمل می کند

داودی رئیس شورای صنفی در دوره‌های متعدد درباره وضعیت اداره شورای صنفی نمایش گفت:موضوع اصلی این است که با شرایط حاضر شورا می‌تواند کارآمد باشد یا نه. اما  دستورالعمل شورا دچار انحطاط و کج بینی و سوء تعبیر شده است. من چهار دوره مسئولیت شورا را برعهده داشتم و ایشان (کرم پور) هم همینطور به زیر و بم مسئله شورا آگاه بودیم. اصل وجودی شورای صنفی نمایش درست است، صنف بیاید نظارت درست داشته باشد و اجرای درست و عادلانه فرصت اکران را تقسیم کند. اما رفته رفته در خیلی از جاها متوجه شدیم به طرف جریانی قرار گرفت که سه عرصه تولید، توزیع و نمایش را در اختیاردارند.  این گروه بیشترین حضور را در شورای صنفی نمایش دارند. این افراد در همه عرصه ها فعالیت دارند شرایطی پیش می آید عرصه سینمای مستقل که وابسته به این جریانات و گروه های سه عرصه را در اختیار دارند گرفتار معضل می شوند و این معضل بروکراتیک انجام می شود.

داودی به  نمایش فیلم «زادبوم» اشاره کرد و گفت: هشت سال فیلم «زادبوم» که سرمایه گذار اصلی آن حوزه هنری بود  توقیف شد. بعد پروانه نمایش دادند حوزه فیلم را تحریم کرد درحالی که سرمایه گذار اصلی فیلم بود. در زمان نمایش براساس مدارک در این عرصه نمایش از گذر شورای صنفی نمایش اتفاقاتی را شاهد بودیم. از شورا تقاضا کردیم در مقابل اقدامات حوزه هنری و تحریم فیلم ها موضعی اتخاذ کند. همواره خواستیم صنف  از دولت بخواهد تا از حقوق و مجوز قانونی اش دفاع کند که تنها با ما همدردی کردند. هیچ ارگان یا نهادی حق ندارد بعد از مجوز ارشاد سانسور دوباره برای فیلم فراهم کند و بیت المال را دریغ کند. از کانون کارگردانان خواستم  که دوستان بیانیه دادند.  از شورای صنفی خواستم تا به تکلیفش عمل کند که صورت نگرفت.

شورای صنفی باید پیگیر اشکالات و بی عدالتی‌ها باشد

وی ادامه داد: هر بار شکایتی به شورا می رود می گویند ما حریف سینماها نمی شویم. اگر حریف سینماها نمی شوید من به حرف مهدی کرم پور می رسم این حضور شورا معنا ندارد. شورا به یکباره تصمیم می گیرد یک هفته به اکران فیلم «زادبوم» به فیلم «اکسیدان» آقای محمدی دربرابر تحریم حوزه دو هفته امکان بیشتر بدهد و 12 هفته ای شود و عملاً فیلم من با یک سینما کارش را آغاز کرد و در  قرارداد ذکر شد فیلم بعد از اکسیدان نمایش داده شود.  هر فیلمی اگر در دو هفته اول  نتواند موفق عمل کند از بین می رود  و همین اتفاق برای «زادبوم» رخ داد. در نامه کتبی تخلفات را اعلام کردم و نامه ام گم شد. بعد اعلام کردند هیچ تخلفی اتفاق نیفتاده بعد از ارایه مدارک متقن اعلام کردند بله تخلف صورت گرفته است.  چطور ممکن است شورای صنفی نمایش که سه عرصه را کنترل و نظارت دارد ابتدا از عدم وجود تخلف صحبت می کند و در نهایت باوجود مدارک اعلام می کند تخلف صورت گرفته است و من از مراجع قانونی پیگیر خواهم بود. اگر قرار است شورای صنفی داشته باشیم که کاری نکند و پیگیری اشکالات و بی عدالتی نباشد چه فایده ای دارد. شورا باید پاسخگو باشد اگر توان ندارد باید تکلیفش مشخص شود.

شورای صنفی نمایش محفلی است

کرم پور در بخش دیگر برنامه گفت: در تمام دنیا باید مشخص باشد که در حوزه سینما چگونه برخورد می کنیم اگر نظام سرمایه داری و لیبرالیستی حاکم است باز هم اهرم هایی برای کنترل داریم و قوانین آنتی تراست وجود دارد تا  اجازه ایجاد تراست نمی دهد همواره برای کنترل گروه های زیاده خواه قوانین متقنی وجود دارد. در شورای صنفی نمایش یک شتر گاو پلنگ حاکم است.  قرار بود عدالت را در حوزه اکران فراهم کند اگر نمی تواند به سینمادارها امر و نهی کند علت وجودی اش چیست؟ کنار برود تا صاحب اثر تکلیفش را با سینمادار بداند یا به دولت بسپارد.الان محفل صنفی است  هرجا بخواهد وارد می شود و اگر نخواهد وارد نمی شود این محل مناقشه است.

داودی درادامه به نظام عرضه  و تقاضا درسینمای ایران اشاره کرد و گفت: یک واقعیت وجود دارد ورودی و خروجی سینما با هم نمی خواند. شما سالن به میزان کافی ندارید. شاید یکی از دلایل اعتراضات این است که کفه برابر نیستند. درتهران یا شهرستان تعداد پردیس‌ها و سینماهایی که هزینه فیلم‌ها رابرمی گردانند به 15 سالن نمی‌رسد. اما در شرایط موجود باید عدالت رعایت شود. یک زمان هست فیلمی برای دل فیلمساز ساخته شده دیگر به زور نمی توان‌فیلم را در سینما نگه داشت. اما شورا به گونه ای عمل می کند که با برنامه های دقیقی سرنوشت فیلم سیاه می‌شود. از یک فیلم حمایت می شود در مقابل حوزه هنری. امااز فیلم دیگر مانند «مادر قلب اتمی» این اتفاق رخ نمی دهد.

شورا باید برای توزیع عدالت و بهبود وضعیت اکران باید برنامه داشته باشد

کرم پور رئیس شورای صنفی نمایش در سال 88 ادامه داد: ساختار فعلی در شورای صنفی نمایش جواب نمی دهد هرکسی وارد آن بشود همین اتفاق می افتد.  در دوره آقای داودی اتفاق بزرگی برای سینمای ایران افتاد و تعداد سرانه مخاطب به حدی رسید که حیرت انگیز بود. در سال  88 که ریاست شورای صنفی نمایش را عهده دار بودم منحنی ریزش مخاطب را متوقف کردیم و طرح  اذان تا اذان را مصوب کردیم و فکرهایی برای اکران می شد. شورای صنفی باید فکر برای توزیع عدالت و بهبود وضعیت اکران هست. وگرنه عملکردش مانند محضر است هرکسی می آید قراردادش را ثبت می کند. یک منشی لازم دارد و نیاز به این نمایندگان نیست در نهایت شکایت را به ارشاد می برند.وی ادامه داد: شورا باید اختیارات بگیرد و مسئولیت داشته باشد. یا مسئولیت در اختیار بخش خصوصی باشد و حوزه هنری و دولت کنار برود و اجازه بدهند ما مستقیما عمل کنیم یا دولت در اختیار بگیرد.

شورای صنفی همراه با تراست داریم

داودی در ادامه برنامه فار30نما گفت: ساختار اولیه شورای صنفی نه تنها بد نیست بلکه مفید است شکل اجرایی آن مسئله ساز است افراد در نیمه دوم سال به گونه ای هدایت می شود که ناچار به خودسوزی می شوند ما اعلام می کردیم یک محدودیت تعداد در اکران آزاد وجود دارد و پخش کننده همزمان دو فیلم نمی تواند اکران کند. اینها باعث می شد ضد تراست انجام شود. الان شورای صنفی و تراست را باهم داریم. قوانین داریم اجرا نمی شود. ما برای نظم گرفتن شورای صنفی تلفات دادیم که شورای صنفی نمایش در خانه سینما قرار بگیرد. از وقتی که وارد شد سه چهار سال بدون حاشیه کار کرد. ویترین شیشه ای را اعلام کردیم عملکرد شورا را صاحبان آثار ببینند. حاصلش این شد سینمادار و تهیه کننده در خانه سینما کنار هم می نشینند.

صاحبان آثار خودسوزی می کنند/ انشاء آئین‌نامه سلیقه ای است

کرم پور درباره محل برگزاری شورای صنفی نمایش گفت: اهمیت ندارد شورای صنفی محلش کجا باشد. از نظر من اتفاق اصلی ریشه‌ای تر از این است. ما در انشاء آئین نامه  هم سلیقه‌های مختلف وارد کردیم. امروز 6 گروه داریم، 6 ماه اول سال خوب است اما 6 ماه دوم صاحبان آثار را  خودسوزی وادار می کند زیرا امکان نمایش دیگری وجود ندارد. چه کسی این شرایط را باید فراهم کند.  اکران ما در بخش خصوصی نیست ما همچنان اکران مان  دست حوزه هنری است. سینما فرهنگ، در اختیار وزارت ارشاد است. یا باید به صورت مشخص به بخش خصوصی بسپاریم و قواعد بخش خصوصی را رعایت کنیم و  یا بگوییم صنف یک کار بینا بینی انجام دهد. عدالت نسبی برقرار کند یا جمع کند و مشخصا بگوید اکران به دست دولت است.

داودی درباره عدم فعالیت صنفی خود گفت: من به دلیل شخصی فعالیت صنفی نمی کنم زیرا شرایط آزار دهنده است. افراد باید  نسبت به حمایت صنفی امیدوار باشند. من علاقه زیادی به   خانه سینما دارم و  عضو هستم اما هنوز خانه از وزارت ارشاد مستمری می گیرد آیا این تعبیر درست صنف است؟ و معنای واقعی خودش را پیدا کرده است؟ اگر فعالیتی انجام بشود باید در چه قاعده ای صورت بگیرد. تصمیم می‌گیرم از صنف فاصله بگیریم و یک جایی تصمیم گرفتم سینما را بگذارم کنار. فیلمساز باید یک امنیت حدودی و نسبی داشته باشد. نه از جانب دولت و نه از جانب صنف این اتفاق نمی افتد، حوزه هنری سانسور مجدد می گذارد به همین دلیل  بیشتر ترجیح می دهم فاصله بگیرم. چرا شرایطی فراهم می شود که نهایتا فیلم ها به خودسوزی برسند؟

شورای صنفی نمایش باید بامتدلوژی درست اداره شود

کرم پور درباره زمان ریاست خود در شورای صنفی نمایش و دخالت دولت در شورا گفت: در دوره من کسی دخالت نمی کرد. در ارشاد کسی وجود نداشت من با علیخانی و فرجی و  یک همت جمعی کردیم. طرح اذان تا اذان بگذاریم من با رئیس سازمان سینمایی و امنیت تهران بزرگ دیدار کردیم و گفتم این کار به نفع سینما است و آن سال طرح رکورد شکن بود. تلویزیون تیزر رایگان پخش کرد. همه تصمیم گرفتند به سینما کمک کنند. کمترین دخالت را دولت داشت. در اکران فیلم ها صاحبان فیلم مشارکت می کردند. شورای صنفی نمایش یا  باید تغییر ساختار بدهد یا منحل شود. ساختارهای پوسیده روی هم قرارگرفته  کسی نمی داند چگونه باید رفتار شود. با یک آگاهی و متدولوژی درست و خارج از علقه های شخصی و جناحی از نو بسازیم.

داودی درباره اکران فیلم خارجی در خاتمه بحث گفت: اکران فیلم خارجی در شرایط فعلی  سناریو بستن پرونده سینمای ایران است در شرایط حاضر باید توان برابری با فیلم خارجی در سینمای ایران فراهم شود. باید همان میزان و نگاه آزادی های قانونی و مشروع که در فیلم خارجی اکران می شود برای فیلم ایرانی در نظر گرفته شود در شرایط برابر اکران فیلم خارجی را پیش ببریم. اگر این شرایط اتفاق نیفتد عملاً پرونده سینمای ایران بسته می‌شود. باید دید خواست چه کسی را اکران خارجی برآورده می کند.   کرم پور در خاتمه تاکید کرد: تناسب اکران و تولید در ایران نداریم  در خود امریکا همه فیلم ها برای اکران ساخته نمی شود. می توانند فیلم ها نت فلیکس، آمازون و.... مفهوم سینما گسترده تر شده و تنها اکران پرده نیست باید شورای صنفی نمایش بازتعریف شود.