پس از نامه گروهی از نمایندگان مجلس به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و طرح خواسته توقف اکران عمومی دو فیلم سینمایی، این پرسش پیش آمد که کدام مضامین در این فیلم‌ها منجر به این سطح از حساسیت شده و با تعبیر توهین به مسیحیان، زمینه ساز این مطالبه از مسئول فرهنگی دولت یازدهم شده است؟ به گزارش «تابناک»؛ فیلم سینمایی «اکسیدان» به کارگردانی حامد محمدی فرزند منوچهر محمدی و «مادر قلب اتمی» به کارگردانی علی احمدزاده با دشواری‌هایی پروانه نمایش دریافت کردند و این مصائب برای «مادر قلب اتمی به مراتب» بیشتر بود اما در نهایت این آثار اکنون در سینماهای کشور اکران عمومی شده‌اند و سرنوشت متفاوتی در اکران یافته‌اند. در شرایطی که «مادر قلب اتمی» حتی نتوانسته هزینه تولیدش را از گیشه بازگرداند، اکسیدان به واسطه مضمون کمدی‌اش روند خوبی در فروش داشته است.

پس از اکران این دو فیلم سینمایی، ابتدا بسیج دانشجویی یکی از دانشگاه‌ها در نامه‌ای به رئیس سازمان سینمایی، یک عینک را برای صدور پروانه نمایش فیلم «اکسیدان» به او هدیه کردند اما حواشی جدی شکل نگرفت، تا اینکه نمایندگان مجلس در نامه‌ای خطاب به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، هر دو فیلم را حاوی مضامینی توهین آمیز درباره مسیحیان تلقی کردند و متذکر شدند: «اخیراً اکران دو فیلم سینمایی مبتذل به نام‌های اکسیدان و مادر قلب اتمی سبب نگرانی جمعی از نمایندگان مجلس را فراهم آورده است.»

در ادامه این نامه نمایندگان مجلس به صالحی امیری تاکید کرده‌اند: « از آنجایی که قرآن مجید به کلیه ادیان و پیامبران اولوالعزم احترام و تقدس قائل است و با توجه به فرمان ولی امر مسلمین بر حفظ وحدت ملی و احترام متقابل به همبستگی موحدان در مبارزه با استکبار و صهیونیستم بین‌المللی که از مسائل اساسی است، لذا انتظار می‌رود که جنابعالی به عنوان مسئول فرهنگ و ارشاد اسلامی از ادامه اکران و نشر این دو فیلم جلوگیری به عمل آورده و از ادیان مقدسی که به ساحت آن‌ها توهین شده، دلجویی و از اختلاف‌افکنی در صفوف واحد ملت شریف و بزرگوار ایران ممانعت به عمل آورید.»

پس از این نامه نگاری، این پرسش مطرح شد که کدام بخش از دو فیلم «اکسیدان» و «مادر قلب اتمی» توهین به مسیحیت یا مسیحیان تلقی شده و منتهی به تنظیم و انتشار چنین نامه‌ای و طرح درخواست توقف اکران این فیلم‌های سینمایی شده  و آیا ماجرا آن گونه که در متن این نامه ذکر شده تا این حد که نمایندگان اشاره کرده‌اند، حاد بوده و در زمان صدور پروانه نمایش نادیده گرفته شده است؟

در فیلم «اکسیدان» وضعیت مشخص‌تر است و جواد عزتی به هر اقدامی از جمله مسیحی شدن برای اخذ ویزای سایر کشورها اقدام می‌کند. در بخشی از این فیلم عزتی لباس کشیشی می‌دزدد و سعی می‌کند خودش را کشیش جا بزند اما در ادامه یک کشیش مسیحی با او همراهی می‌کند و به او تعلیم می‌دهد تا بتواند ویزا و پناهندگی را دریافت کند. طبیعتاً نهادهای مسیحی فعال در ایران چنین اقدامی انجام نمی‌دهند اما از سوی این نهادها تاکنون اعتراضی -لااقل به صورت علنی- نسبت به این فیلم صورت نپذیرفته است.

در فیلم «مادر قلب اتمی» نیز ترانه علیدوستی در نقش یک دختر ارمنی به عنوان آرینه ظاهر می‌شود که در فیلم تاکید می‌شود از اعضای کلیسا و عضو گروه کر کلیسا است اما در عین حال رفتارهای خلاف عرفی انجام می‌دهد و به عنوان نمونه وقتی پلیس خودروی او را در سرعت بالا و در حالت مستی متوقف می‌کند، تاکید می‌کند ارمنی است و در واقع ظاهراً این طور وانمود شده که مسیحیان از این وضعیت استفاده می‌کنند.

 به نظر می‌رسد مضامین مطرح شده در این دو فیلم سینمایی که جنبه «مستند» نداشته و صرفاً وجه «داستانی» دارد را نباید آنچنان عمیق نگریست که با واقعیت‌های جامعه تطبیق داد و سپس خواستار اکران این فیلم‌ها شد.

در بخش اعظمی از فیلم‌های سینمایی که در سراسر جهان به استثنای ایران ساخته می‌شود، چهره‌هایی به نمایش گذاشته می‌شود که صرفاً در داستان قابل تصورند و وجود خارجی ندارد و تقریباً همه شخصیت‌ها و شئون سیاسی و اجتماعی ممکن است در بستر «داستان» به عنوان شخصیت‌های سیاه معرفی شوند اما آیا شاهد اعتراض‌های مشابه ایران در سایر کشورها هستیم؟ مشخص نیست چه زمان تفاوت «داستان» و «مستند» در ایران درک خواهد شد.