داریوش مهرجویی به مناسبت جشن تولد مسعود کیمیایی گفت: زمانی که سینمای ایران در بستر یک موج جدید یا به قول بسیاری «موج نو» قرار گرفت من و کیمیایی و چند تن دیگر در یک جنگ نابرابر قرار گرفته بودیم. جریانات سینمایی اواخر دهه 40 و ابتدای دهه 50 به هیچ کس اجازه ظهور و کار در این عرصه را نمی‌داد. به همراه عباس کیارستمی، علی حاتمی، تقوایی و دوستان دیگر تصمیم گرفتیم که زبان جدیدی در سینما تعریف کنیم.بسیاری از فیلم‌های من، مسعود کیمیایی و عباس کیارستمی توقیف می‌شد و دلیلی هم برای این سانسور و توقف از سوی حاکمان آن زمان به ما ارائه نمی‌شد. سلیقه ما سینمای آبگوشتی آن زمان را برنمی‌تابید. در روزنامه کیهان زمان پیش از انقلاب، انتقاد از وضعیت امکان‌پذیر بود و ما درباره لمپنیسم رایج در سینما مصاحبه می‌کردیم و منتشر می‌شد.

یک آپارتمان در تهران داشتم که به گونه‌ای مرکز فیلمسازی هم محسوب می‌شد. بسیاری از نمایشنامه‌ها و سناریو‌ها در خانه من و توسط تقوایی نوشته می‌شد. ما در حال فعالیت علیه استبداد مو‌جود بودیم. جریان چپ روشنفکری به لحاظ واقعی کلمه در دوران ما بال و پر گرفت، اما به سرعت جلوی آن را گرفتند. در مجموع، هیچ حکومتی با ما خوب نبود و خوب هم نشد. دیگر آرزوهای سینمایی برای مسعود کیمیایی نمی‌کنم چون او راهی را که باید طی می‌کرده، رفته. سلامت و حال خوب برای ما اکنون از هر چیزی بهتر است.