حبیب دهقان‌نسب در نشست خبری نمایش «سهروردی» گفت: «چرا قدر اساتید خود را نمی‌دانیم و از اساتید خارجی دعوت می‌کنیم تا در کشورمان ورکشاپ بگذارند؟! چرا کسی مثل ناصر تقوایی را خانه‌نشین کرده‌ایم و بهرام بیضایی را کوچ‌نشین؟» به گزارش شایان فیلم از خبرانلاین، ظهر امروز شنبه اول مهر، نشست خبری نمایش «سهروردی» به نویسندگی و کارگردانی شکرخدا گودرزی با حضور او و تعدادی از بازیگرانش برگزار شد.از جمله بازیگران حاضر در این نشست می‌توان به علی دهکردی (سهروردی)، اصغر همت (قاضی رکن‌الدین)، حبیب دهقان‌نسب (سیف‌الاسلام)، فخرالدین صدیق‌شریف (افتخارالعلما)، افسر اسدی (حلیمه) و الهام جعفرنژاد (سارا) اشاره کرد.

در ابتدا گودرزی صحبت‌های خود را با توضیحی در مورد مدت زمانی که صرف نگارش متن کرده شروع کرد و گفت: «از زمانی که «سهروردی» را نوشتم تا الان بیش از 9 سال می‌گذرد. سه سال از این زمان صرف گرفتن مجوز متن شد چون می‌گفتند باید اول صلاحیت‌تان بررسی شود که آیا می‌توانید این کار را بکنید یا نه! آن زمان بهرام جمالی مدیر بنیاد رودکی بود و همراه با او سه یا چهار جلسه به دیدن غلامحسین ابراهیمی‌دینانی، نجفقلی حبیبی، غلامرضا اعوانی و... رفتیم.»او افزود: «در دوره‌ای که شاهد امتناع از اندیشه یا مثله کردن آن هستیم برای روی صحنه بردن اثری اندیشه‌محور و نه گیشه‌محور باید کتک‌خورتان ملس باشد تا بتوانید دوام بیاورید. کمک هزینه‌ای که ما تاکنون از بخش دولتی گرفته‌ایم 10 میلیون تومان بوده که نسبت به هزینه‌هایی که کرده‌ایم، رقمی خنده‌دار است و اگر حمایت بخش خصوصی و «tik8 » نبود قطعا روی صحنه بردن این اثر میسر نمی‌شد.»

در ادامه اصغر همت با اشاره به مدت زمانی که صرف تمرین «سهروردی» شده گفت: «ما نزدیک به سه ماه صرف تمرین این کار کردیم اما با توجه به بلایی که در چند سال اخیر بر سر تئاترمان آمده، توقعی از تماشاگران نداریم. این یک پُز بیشتر نیست که شبی 100 نمایش روی صحنه می‌روند چون سالن بیش از 90 تای آن‌ها خالی است اما مسئولین دولتی تنها اعداد و ارقام برایشان مهم است و نه کیفیت. اگر بخواهیم به معضلات تئاتر ریزبینانه بنگریم چیزی جز ناامیدی برایمان نمی‌ماند اما نمایشی چون «سهروردی» یکی از روزنه‌هایی است که می‌تواند کورسوی امیدمان را زنده نگه دارد.»مدیرعامل خانه‌تئاتر ادامه داد: «هرچند وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی می‌گوید وظیفه دولتی‌ها در حوزه تئاتر؛ نظارت، هدایت و حمایت است، باز هم مدیران پایین‌دستی تنها بر نظارت تمرکز می‌کنند و به عبارت دیگر شاه می‌بخشد، شیخ‌علی‌خان نمی‌بخشد.»

نفر بعد حبیب دهقان‌نسب بود که صحبت خود را با اشاره به دغدغه‌ای به نام تهاجم فرهنگی شروع کرد و گفت: «اگر واقعا دغدغه جلوگیری از تهاجم فرهنگی را داریم و اگر معتقدیم غرب برای رسیدن به این هدف هزینه می‌کند چرا ما حاضر نیستیم برای ساخت آثاری که می‌خواهند جلوی این تهاجم بایستند پول خرج نمی‌کنیم؟! در «سهروردی»  12 بازیگر حرفه‌ای و 20 نفر عضو گروه حرکت، پنج ماه است که زمان و انرژی خود را هزینه کرده‌اند اما چیزی که در نهایت دست‌شان را می‌گیرد آن قدر ناچیز است که می‌توان گفت هیچ چیز نیست. اگر تعداد سالن‌ها و اجراها زیاد شده به خاطر حمایت دولت نیست بلکه به خاطر عشقی است که در وجود این بچه‌ها وفوران می‌کند و خود را این طور نشان می‌دهد.»

این بازیگر پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون ادامه داد: «ما چرا قدر آن‌چه را خود داریم نمی‌دانیم؟! چرا قدر اساتید خودمان را نمی‌دانیم و از استادهای خارجی دعوت می‌کنیم تا در کشورمان ورکشاپ بگذارند؟! چرا کسی مثل ناصر تقوایی با آن کارنامه درخشان باید خانه‌نشین شود؟! چرا باید کسی مثل بهرام بیضایی را ناچار کنیم که علی‌رغم میل باطنی‌اش به جای این که در کشور خود درس بدهد و نمایش اجرا کند، همین کارها را در خارج از کشور انجام دهد و کوچ‌نشین شود؟!‌ تردید نکنید که اگر در جهان نامی از ایران شنیده می‌شود فقط و فقط به خاطر هنرمندان است.»

علی دهکردی هم با اشاره به این که تنها یک شب است که تالار وحدت را تحویل گرفته‌اند گفت: «متاسفانه با وجود زمان زیادی که صرف تمرین کرده‌ایم، دیشب توانستیم سالن را تحویل بگیریم و اگرچه به واسطه بودن گروه حرکت و تعداد بالای بازیگران نیازمند این بودیم که چندین و چند بار میزانسن‌ها را در سالن چک کنیم این اتفاق میسر نشد.»او ادامه داد: «این نمایش در مورد شخصیتی است پنهان نگه داشته شده، شخصیتی که تمام اندیشه‌ها را برای اثبات عشق می‌خواست و داشتن سینه‌ای فراخ. شاید این اثر در شکل اجرایی با سلیقه بعضی از ما همخوان نباشد اما از لحاظ محتوایی، چیزی‌هایی در خود دارد که بیانشان رسالتی است بر دوش ما و وظیفه‌ای بر گردن‌مان.»

نمایش «سهروردی» که به روایت سال آخر زندگی و چگونگی مرگ سهروردی فیلسوف و حکیم برجسته ایرانی می‌پردازد از دوم مهر هر شب ساعت 18 در تالار وحدت روی صحنه خواهد رفت.