سی و هفتمین جشنواره تئاتر فجر شب گذشته ، چهارم اسفند ماه با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و مسئولان جشنواره با اعلام اسامی برندگان به کار خود در تالار وحدت پایان داد. اما این جشنواره خالی از حاشیه هم نبود.

اتفاق مثبت مراسم شب گذشته تجلیل از خانواده شهید ترور اهواز، شهید زنگنه بود که همسر او به همراه دو فرزند و مادرش در مراسم حضور پیدا کردند و هنگام پخش کلیپ نیز مادرش با تأثر گریه می‌کرد و این باعث شد حضار نیز به گریه آمده و امیرحسین مدرس نیز به سختی اجرا را ادامه دهد.

یکی از بخش‌های جشنواره شب گذشته پخش کلیپ و پاسداشت افراد درگذشته هنرمند بود که مورد توجه حضار قرار گرفت و بخشی که از زنده یاد عزت‌الله انتظامی نیز نمونه کارهایی پخش می‌شد، تماشاچیان به شعف آمده و تشویق مضاعف کردند.

* به یاد کارگردان هفت تپه

زمانی که فیلم بزرگداشت‌ها پخش شد از طبقات بالای تالار وحدت کاغذهایی، از سوی تماشاگران بر سر حاضران ریخته شده که روی آنها نوشته شده بود: «به یاد کارگردان هفت تپه، انجمن صنفی معلمان، کارگران فولاد اهواز، فعالان محیط زیست که اسامی مختلفی هم در ادامه آن درج شده بود…»

در هنگام اعطای جوایز چندی از هنرمندان حتی با مخالفت امیرحسین مدرس هم پشت تریبون قرار گرفتند و صحبت کردند،‌ چرا که قرار بود در مراسم شب گذشته کسی از برگزیدگان به دلیل کمبود وقت،‌ پشت تریبون صحبت نکند و تنها جایزه خود را دریافت کند.

* اعتراض بازیگر دهلرانی به تبعیض

اما یکی از حواشی شب گذشته، از سوی برگزیده جایزه بازیگری مرد، مصطفی کولیوندی برای بازی در نمایش «کالبدشکافی یک اتفاق» بود که او پشت تریبون قرار گرفت و گفت که جایزه خود را نمی‌پذیرد. او در صحبت‌هایش با صدای بلند گفت: من از دهلران آمدم، نفت این شهر الان خرج تهران می‌شود در حالی که ما یک سالن تمرین و نمایش نداریم. تئاتر خیابانی در این شهر به ملکوت پیوسته و من باید اعتراف کنم که به خاطر وضعیت خودمان و اعتراض به شرایطمان این جایزه را قبول نمی‌کنم.

وی در بخش پایانی صحبتش نیز گفت:‌ مسئولان هیچوقت صدای ما را نشنیده‌اند!همچنین ستایش رجایی نیا نیز برگزیده بازیگری نمایش «دریاچه قو» از شهر مشهد نیز پشت تریبون مدعی شد:‌ ما ۳ جایزه موسیقی از جشنواره فجر درحالی برای مشهد گرفتیم که این شهر موسیقی ندارد!

* به اندازه چهل سال حرف دارم…

رؤیا تیموریان که مراسم بزرگداشت‌اش برگزار می‌شد نیز گفت: اگر بخواهم نقد و صحبت کنم به اندازه چهل سالی که کار کردم، حرف دارم و ترجیح می‌دهم سکوت کنم. فقط باید بگویم به جز تعداد انگشت شمار مسئولین، این عاشقان تئاتر بودند که آن را زنده نگه داشتند.

فاطمه معتمدآریا نیز در بخش مسابقه بین‌الملل موفق به دریافت تندیس و جایزه ۵۰۰ دلاری برای بازی در نمایش «خنکای ختم خاطره» از حمیدرضا آذرنگ شد. وی نیز در صحبت‌هایش گفت: اعطای جوایز سلیقه‌ای از تعدادی افراد است و قطعیتی برای بهتر بودن وجود ندارد همه بازیگران تئاتر امروز بی نظیر هستند، شاید برا تجربه بیشتر این جایزه را به من دادند.

وی ادامه داد: در تئاتر همدلی وجود دارد و من این همدلی را دوست دارم هر کسی در هر جایی که به شرایط خوبی می‌رسد نتیجه وحدت و همدلی تیم تئاتری‌اش است، من این جایزه را مدیون گروه خوبمان هستم. شاید برای اولین بار باشد که سالن ۳۰۰ نفره تئاتر، ۷۰۰ نفر تماشاچی داشته است بهرحال در این گروه اگر بی استعداد هم باشی، شکوفا می‌شوی و گواه آن تماشاچیان دیشب ما در تماشاخانه ایرانشهر است.معتمدآریا در پایان گفت:‌ جایزه تئاتر برای من چون مهر مادری،  بی ادعا و بی توع است.

* امروز در جهان نهم هستیم نه سوم

سپس معتمدآریا از حمیدرضا آذرنگ نیز خواست تا روی صحنه حاضر شود، او نیز با تبریک به برگزیدگان گفت: ای کاش جوایز آنقدر زیاد بود که همه خوشحال از این سالن بیرون می‌رفتند. از همه دوستان خواهش می‌کنم که قضاوت نکنند، ما امروز در جهان نهم یا دهم هستیم نه جهان سوم! کسانی که دیگران را قضاوت می‌کنند دعوت به خواندن رمان «قرزم» جان گولان می‌کنم تا بدانند ما برای چه گرفتار شده‌ایم.